Veel professionele wielrenners houden een hoge cadans aan van meer dan negentig omwentelingen per minuut. Sommigen hebben zelfs een heel lichte tred van honderd omwentelingen per minuut. Zij houden dat misschien wel uren achtereen vol. Veel gewone fietsers spiegelen zich daaraan en trainen op een lichtere cadans.
Het wetenschappelijk onderzoek, geleid door Dr. Federico Formenti van King’s College London, toont aan dat dat niet slim is. Dijbeenspieren van recreatieve fietsers zouden bij een hogere cadans sneller verzuren. Daarmee gaat de efficiëntie van een trainingsrit omlaag: fietsers verspillen energie als ze de pedalen sneller laten ronddraaien. Blijf in ieder geval onder de negentig omwentelingen, is het advies.
Het onderzoek is klein qua omvang. Er zijn hierbij negen vrijwillige fietsers betrokken die volgens de onderzoekers gezond zijn en er een actief leven op nahouden. Bij een reeks experimenten op een indoortrainer werd op verschillende zaken gelet, onder andere op de uitgeoefende kracht op de pedalen, de verzuring van de dijbeenspieren en de reactie op het hart en de longen. De experimenten zijn uitgevoerd op verschillende intensiteiten en bij wisselende cadans.