Endurance-machine met race-looks

Wielrenners, toerfietsers, recreanten, jong, oud, dik, dun: iedereen die op een racefiets stapt, spiegelt zich vroeg of laat aan de rolmodellen van de sport, de profrenners. En iedereen wil dus uiteindelijk ook een fiets net als de profs er een hebben. Maar niet iedereen is geschikt voor zo’n volbloed racer, want je moet het wel kúnnen om diep voorovergebogen te zitten. Dus hebben fabrikanten het voorbije decennium almaar meer gezocht naar manieren om de zithouding comfortabeler te maken, lees: meer op maat van een breder publiek.

Voorheen werd een rechtere zithouding gerealiseerd door met een ‘spacer-toren’ het stuur veel hoger te doen komen, inmiddels zie je nog vrijwel uitsluitend langere tot extreem lange balhoofdbuizen die hetzelfde resultaat opleveren, maar dan zonder de visuele knulligheid die spacers veroorzaken.

Bij Focus achtten ze het tijd voor de volgende stap in de evolutie van racefietsen. Je wilt als fanatieke toerder zowel de snelle looks van een pro-bike als het comfort van een endurance-racer. Geen overmaatse balhoofdbuis meer en tóch het rijgenot wat ondertussen gemeengoed is.

In de hippe setting van een Berlijns hipster-hotel, gedrenkt in out-of-the-box denken, van kamerinrichting en menukaart tot en met muziekkeuze toe, stelde het Duitse merk zijn nieuwe oogappel Paralane voor. Ook de Paralane is toebedeeld met verschillende out-of-the-box features. De eerste daarvan is het uiterlijk: de fiets oogt als een prof-bike waar je diep op kunt zitten, maar Focus positioneert de nieuweling tussen zijn hardcore racemodel Izalco Max en het recreatieve model Izalco Ergoride, wat hem bij de endurance-racers zou doen belanden. ‘Zou’, want Focus wilde meer inbouwen dan enkel een hoge dosis comfort: ook gravelwegen moesten begaanbaar zijn met de Paralane. Veelzijdigheid was een van belangrijkste ontwerpdoelen. Ergo is er veel zijdelingse ruimte (35 mm) in de voor- en achtervork om bredere banden te monteren voor gebruik op slechte tot onverharde wegen, alsook vrijwel onzichtbaar weggewerkte schroefbusjes voor de plaatsing van spatborden voor en achter, zodat je de Paralane ook het hele jaar door als woon-werkfiets kunt inzetten. Om het out-of-the-box karakter te onderstrepen worden die spatborden zelfs standaard meegeleverd met de fiets. En wie anders kon deze veelkoppige carbonracer beter van een set custom-exemplaren voorzien dan de eigenzinnige (Belgische) spatbordenspecialist Curana? Er werd een zogenaamde Fender Bridge Installer ontwikkeld: een adapter die in de staande achtervork klikt om het brugje te vervangen waar gewoonlijk de achterrem op vast zit. Dat brugje ontbreekt op het frame omwille van comfortoverwegingen en het disc-only karakter van de Paralane. Voilà, daarmee moet de Focus Paralane de eerste racefiets zijn die standaard met lichtgewicht aluminium designspatborden wordt geleverd.

Om de Paralane eruit te laten zien als een snelle racer vonden de Focus-ingenieurs eenvoudige en dus slimme oplossingen in de geometrie. Stack (verticale afstand van hart trapas tot hart bovenkant balhoofdbuis) en reach (horizontale afstand hart trapas tot hart bovenkant balhoofdbuis) werden niet op de gebruikelijke manier verhoogd respectievelijk verlaagd door een langere balhoofdbuis, maar door de voorvork langer te maken en het bracket te laten zakken. De balhoofdbuis van de Paralane is daarom maar een ietsje langer dan die van een Izalco Max, terwijl het verlaagde bracket een lager zwaartepunt met een stabielere wegligging als voordeel heeft. Het nadeel van een lager bracket is dat je bij aanzetten uit bochten met je cranks sneller de grond raakt, maar de Paralane is dan ook niet bedoeld als criteriumracer.

Om rijcomfort van endurance-racerproporties te behalen, leende Focus reeds bestaande technologie van zijn Raven Max hardtail mountainbike, en dus heeft de Paralane afgeplatte staande en liggende achtervorken met nagenoeg elliptische doorsnede (de beste vorm voor optimale trillingsabsorptie). De achtervorken hebben daarnaast een lichte voorspanning, die eveneens dempend werkt. Ook de zitbuis is onderaan afgeplat om redenen van verticaal comfort. Ten slotte is de bovenbuis vrij steil aflopend (sloping) zodat de zadelpen verder uit kan steken en gemakkelijker in het verticale vlak kan bewegen. Het out-of-the-box denken komt ook terug in de zadelpen die 25.4 mm doorsnede meet. Zeker geen noviteit (de maat is zo oud als Methusalem) ofschoon slechts weinig toegepast bij racers (wij weten alleen van de Cannondale Supersix), maar wel degelijk effectief. Focus claimt 20% meer verticale flex.

Naast alle eigengereidheid, veelzijdigheid en gewilligheid heeft de Paralane ook een moderne stijfheid meegekregen (stijfheid zorgt voor andersoortig comfort, want hoe stijver hoe comfortabeler je kracht in voorwaartse beweging wordt omgezet) en blijft het gewicht ook netjes binnen de perken. Een frameset in maat 54 weegt inclusief lak, achterpat en bidonhouderboutjes, maar zonder RAT Evo steekassen niet meer dan 907 gram. En met die RAT Evo steekassen komen we meteen aan het laatste out-of-the-box feature van de Paralane. RAT staat voor Rapid Axle Technology en behelst simpel gesteld een steekas die je met een kwartslag los dan wel vast kunt zetten. Gewoonlijk hebben steekassen aan één uiteinde schroefdraad waarmee verankering aan de vork plaatsvindt. Het door een Focus-vernufteling bedachte RAT maakt daar komaf mee. Een wiel met steekas wisselen gaat nu sneller dan ooit.

De Focus Paralane in carbon komt beschikbaar in 6 modellen. Het topmodel is een Paralane Etap, met aan boord Sram’s nieuwste elektronische schakelgroep in combinatie met hydraulische schijfremmen. Volgen de Paralane Ultegra, met een 52×36 crankstel en 11-28 cassette en de Paralane Factory, die zeer eigenwijs gestyled is met een Sram Apex 1×11 groep (één kettingblad vooraan dus!). Verder de prijslijst omlaag vinden we de Paralane 105 en de Paralane Tiagra alsook de Paralane Donna Ultegra, een bike op maat van vrouwen.

Wil je een Paralane van aluminium dan kan dat ook: de Paralane AL is moeilijk te onderscheiden van zijn carbon broertje, zo onzichtbaar glad zijn de gehydroformde lasnaden afgewerkt. Omdat je met hydroforming de wanddikte nauwkeurig kunt bepalen, zijn alle framebuizen met die methode  gefabriceerd. De voorvork op de alu fiets is dezelfde als die op de carbon bike, heeft ook de RAT Evo assen, en dezelfde integratie van spatborden, die ook hier meegeleverd worden. De toegift op de Paralane AL is dat er nokjes zijn voorzien om een bagagedrager te bevestigen. De alu fiets is er in 4 modellen, waaronder een damesversie. (RVS)