Deel dit artikel:

Specialized presenteert nieuwe crossbanden tijdens CruX Cup

Afgelopen zaterdag stelde Specialized naar aanleiding van de CruX Cup op het veldritparcours van Hamme de nieuwe Tracer en Terra crossbanden voor. Grinta! stuurde er twee mannetjes op af en kwam terug met een brede glimlach en een paar emmers vol bemodderde fietskleren.

In de twintig jaar dat ik inmiddels meedraai in de fietsjournalistiek ontving ik geen enkele uitnodiging voor een presentatie van veldritbanden, tot die van Specialized voor afgelopen zaterdag dus. Enerzijds omdat cyclocrossbanden tot nog toe slechts een minimaal procentje van de volledige fietsbandenmarkt uitmaakten zodat bandenfabrikanten het niet de moeite vonden om er marketingbudget tegenaan te gooien, maar nu de cross- en gravelbikes populairder worden is dat tij aan het keren. Anderzijds omdat er bij Specialized Europe een aantal cyclocrossliefhebbers rondlopen en die hadden wel een leuk plan. “We grijpen de presentatie van de nieuwe Terra en Tracer crossbanden aan om een aantal fietsenmakers en wielerjournalisten uit de Benelux uit te nodigen voor een dagje veldrijden met als kers op de taart een heuse wedstrijd op een écht parcours: de CruX Cup op de omloop van Hamme.” Kijk, van dat soort plannen worden wij van Grinta! altijd blij.

Met een man of dertig blazen we verzamelen voor de parcoursverkenning onder leiding van drievoudig wereldkampioen veldrijden Erwin Vervecken die de omloop ideaal vindt voor de test en het wedstrijdje wegens “niet te technisch en ook niet te lastig”. Al moet je de mening van een drievoudige wereldkampioen altijd met een korreltje zout nemen want voor iemand met een dergelijke erelijst is niks te technisch of te lastig. Vervecken is één van de eersten die met de vernieuwde Terra-banden rijdt en is daar best lyrisch over. “Het nieuwe profiel biedt op deze modderige omloop bijna even veel grip als een Dugast Rhino, wat toch nog altijd de referentie is. Echt een heel goede band”, blaast Vervecken na de verkenningsronde. Ikzelf rij nog met de ‘oude’ Terra’s, Grinta!-ploegmaat Tommy kan wel met de nieuwe Terra’s op pad en maakt melding van ‘veel grip’. Na drie rondjes glibberen en glijden en ‘foefelen’ met de bandenspanning (beetje minder, oei da’s toch te weinig nu) is het aanschuiven bij de hogedrukreinigers in de materiaalpost want de kleverige modder in combinatie met de halfrotte bladeren zorgt voor een dikke brij die het gewicht van de fietsen verdubbelt.

Na de verkenning verduidelijkt Specialized-bandenontwikkelaar Oliver Kiesel wat er nieuw is aan de Tracer en Terra crossbanden. “De Terra kreeg een veel agressiever profiel om nog beter te werken in modderige omstandigheden, het profiel van de Tracer werd juist drastisch verminderd met het oog op betere prestaties op droge ondergrond. Beide banden maken gebruik van onze Gripton rubbercompound die het ideale compromis vindt tussen grip, souplesse en duurzaamheid”, aldus de Duitse bandenspecialist. In het voorjaar van 2018 zal de Terra als tubeless ready modderband in 33 mm breedte beschikbaar zijn, de 33 mm S-Works Terra tube volgt in het najaar van 2018. De Tracer komt vanaf maart 2018 beschikbaar als tubeless ready band in 33 en 38 mm waarbij die laatste vooral voor gravelriders interessant zal zijn. De S-Works Tracer tube komt er in het najaar van 2018 enkel in 33 mm versie. Specialized onderzoekt nog of het gat in het gamma tussen de twee profielen (Tracer = droog + snel, Terra = pure modder) gedicht moet worden met een meer allround inzetbare crossband.

“Voor de wedstrijd van straks heb ik een verrassing: we gaan starten in Le Mans-stijl”, flapt Peter Kraaijvanger van Specialized er nog uit als iedereen zich klaar maakt voor de CruX Cup over drie ronden. Mijn moreel duikt meteen mijn schoenen in want de Usain Bolt van het veldrijden zal ik wel nooit worden. Als Erwin Vervecken een Kempische ‘Start’-keelklank produceert en de meute wegsprint, sukkel ik er maar wat achteraan om met nog amper vier man achter mij op mijn Specialized CruX Elite duurtestfiets te wippen. Op het vaak smalle parcours van Hamme is inhalen niet evident en in een iets te enthousiaste poging om toch nog iemand opzij te zetten zoef ik in de bocht voor de materiaalpost onderuit. En mag ik weer achtervolgen.

Als ik in de tweede ronde collega Tommy in het vizier krijg, ga ik er nog een keer bij liggen en wel lekker spectaculair. Na een korte, steile afdaling denk ik net naast de afsluiting de meeste snelheid te kunnen maken, maar een diep spoor dat al tamelijk hard is uitgedroogd denkt daar anders over. Ik krijg mijn voorwiel niet uit de groef die mij naar links stuurt waarna ik vol op een paaltje van de omheining knal. Na een perfecte salto beland ik zowaar over de omheining en hangt mijn fiets tussen een spandoek en een lint gedraaid. Met de hulp van een toeschouwer ontwar ik het kluwen en trek mij nog een keer op gang om nog eens te achtervolgen.

Winnaar Bert De Wispelaere (ex-prof) is al helemaal gerecupereerd wanneer ik als nummer twaalf over de finish kom gehobbeld, net na collega Tommy. Hoog tijd om de innerlijke mens te versterken en de fiets weer een beetje presentabel te maken. De volgende dag volg ik de veldrit van Hamme op televisie en zie Mathieu Van der Poel met sprekend gemak rondvliegen. “Ach, het parcours ligt er al veel beter bij dan gisteren”, maak ik mezelf wijs…



Gerelateerde artikels

NEW IN!

T-SHIRT

FIRE 4 YR RIDE