Deel dit artikel:

Bekende renners spotten op toertochten

Stel. Je neemt deel aan een recreatief tennistornooi. Naast je is Elise Mertens braaf de gravel proper aan het vegen na haar partijtje met een vriendin. Of je doet mee aan een voetbaltornooi van de plaatselijke pottenstampersclub en je ziet dat ook Eden Hazard en Romelu Lukaku zich met een ploeg hebben ingeschreven. Onrealistisch? Niet in het wielrennen. Daar kom je je helden tegenwoordig gewoon op een toertocht tegen.

Don ’t follow me …

Misschien heb ik gewoon geluk. Zowat op elke toertocht van de afgelopen weken kwam ik wel bekende renners tegen. De paar weken rust zitten er voor de meeste renners op. En de grote buitenlandse stages komen er nog aan. Dus houden veel Belgische profs zich voor de fun wat bezig in het veld. Zoals jij en ik volgen ze plastic pijltjes in de Vlaamse natuur om de noodzakelijke conditionele basis te leggen en zich te amuseren.
Soms zit ik te slapen op mijn fiets en herken ik ze niet meteen. Zoals die keer een paar weken geleden dat ik op weg naar de start van de VTT in Eeklo mijn weg moest zoeken naar de inschrijving. In de verte zag ik drie man op een crossfiets met snelle vaart naderen. Zonder oog te hebben voor hun overduidelijk bekende koerstenue, riep ik hen toe of zij de weg wisten. Nee, was het antwoord. Pas toen had ik door dat ik met mijn stomme kop Tiesj Benoot, Bert De Backer en Edward Theuns had aangesproken. Nog erger werd het toen ik een straat insloeg en zij volgden. Na een paar honderd meter bleek dat ik me van straat had vergist.

Sportvrienden Gruut Gent en fans

Geef buzze

Een paar weken later kwam ik dezelfde bende weer tegen op een VTT in Ertvelde. Ze vlogen me op een zandweg voorbij. Tiesj wrong zich door een gaatje tussen mij en een fietsmaat. Met een verontschuldigend handje omdat hij ons deed verschieten. Beleefde jongen. Traag gaat het zeker niet bij de profrenners. Ze smijten zich op elke strook offroad als een op hol geslagen everzwijn. Smijten hun fiets met veel plezier elke technische strook in. Af en toe gooien ze eens een bommetje om mekaar de duvel aan te doen. Elke keer ik zo’n bende bekende renners tegenkom, zijn ze tegen mekaar aan het zeveren of aan het uitdagen. Nog altijd met hetzelfde kinderlijk enthousiasme om te mogen fietsen zoals toen ze nog bij de nieuwelingen reden.

Plakkers

Bijna altijd zijn er overmoedige wielertoeristen die een strook in hun wiel proberen te kruipen. Diep in het rood met een waas voor de ogen. Alleen maar om tegen de maten te kunnen vertellen dat ze “best mee konden”. Wat een aanstellerij, denk ik dan. Laat die renners met rust, voor je ze nog aan het vallen brengt. Op de VTT van de Wacky Racers in Knokke was de Melkerie van de partij. Jongens als Tim Declercq en Yves Lampaert stonden op de bevoorrading hun handen te warmen aan een vuurkorf. Iedereen die om een foto kwam vragen, bedienden ze op hun wenken. Het onvermijdelijke lot van een bekende kop op een toertocht. Ook in Eeklo vroeg de organiserende club WTC Centrum Sportief met opwinding in de stem aan Sportvrienden Gruut Gent – de bende van Tiesj – beleefd om te poseren voor een groepsfoto. Beetje pijnlijk was het voor Nikolas Maes die oorspronkelijk niet meegevraagd werd voor de foto. Hij werd niet meteen herkend.

Buddies

Voor de topnamen lijkt het me wel een last. Elke keer gevraagd worden voor een foto. Die willen gewoon zo snel mogelijk de fiets op en zich amuseren in het veld. Niemand mort evenwel. De bereikbaarheid van de jongens en de afwezigheid van dikkenekkerigheid siert hen. Dat maakt het wielrennen zo mooi. Enkele internationale moeilijke gevallen buiten beschouwing gelaten, blijft het volkse karakter van de sport overeind. Het idee dat je je idolen nog steeds kan aanraken, je hun zweet kan ruiken en ze op training gewoon kan tegenkomen, lijkt me een unicum. Zelf laat ik die mannen met rust. Ik val ze niet lastig voor een selfie, maar ik koester wel de momenten waarop ik ze in een flits zie voorbij zoeven en de modderspatten van hun achterwiel tegen mijn sportbril kledderen. Als ik Lampaert, Benoot of Theuns straks in de voorjaarsklassiekers de hellingen of kasseien op zie vliegen, zal ik ze toch een beetje als mijn winterbuddies beschouwen.

Met dank aan Futurum Quality Gear, partner van deze blog.

Gerelateerde artikels

NEW IN!

T-SHIRT

FIRE 4 YR RIDE