Deel dit artikel:

Dit was Smugglers’ Path 2021

Honger is de beste saus. En na meer dan een jaar van afgelaste evenementen, opgeborgen fietsplannen en in rook opgegane uitdagingen hadden wij reuzetrek in Smugglers’ Path 2021. Eén van de allereerste post-corona gravel events dat groen licht kreeg. Wij dus eind mei naar Limburg voor een potje ouderwets gravelplezier!

‘Eindelijk’ moet het woord zijn dat bij gravelfans tijdens Smugglers’ Path het vaakst over de tongen rolde. Eindelijk nog eens een evenement, na meer dan een jaar drooglegging. Eindelijk nog eens fietsen met mensen die niet tot je bubbel of knuffelcontacten behoren. Eindelijk ook nog eens een streep zonneschijn, na een paar afschuwelijk grillige lentemaanden. Smugglers’ Path 2021: EINDELIJK!

Al moet ik meteen toegeven: ‘eindelijk’ is niet het eerste dat me te binnen schiet als mijn wekker op zaterdagochtend rinkelt om 5u30. Zeker niet wanneer de avond voordien een proeverij van wielerbieren op de agenda stond. De snooze-knop wint het pleit tot drie keer toe, vooraleer ik mijn bed uit strompel. Voor een Oost-Vlaming is het Limburgse Hamont-Achel echt wel de andere kant van de wereld. En dus moet er voor dag en dauw vertrokken worden om er rond 9 uur aan de start te komen. Koffie en ontbijt vind ik wel in een tankstation onderweg. Er wacht me een 2 uur durende autorit, samen met mijn vaste fietsmakker. Maar die hebben we ervoor over. Vorig jaar kon ik met de organisatoren al een keertje het parcours verkennen en dat smaakte toen naar meer.

Stalker van het gemeentebestuur

Dat Smugglers’ Path dit jaar kan doorgaan, was een dubbeltje op zijn kant. In het licht van de versoeplingen die op til waren, werd duidelijk dat er wel iets mogelijk was. Maar toch moest organisator Erwin Vaesen alle zeilen bijzetten en het gemeentebestuur flink stalken om zijn zin te krijgen. Gelukkig is de man op zijn zachtst gezegd ‘gene gewone’. Iemand voor wie ‘nee’ als antwoord vaak geen optie is. Dat zijn foto nu waarschijnlijk op het dartsbord van de gemeente-ambtenaren in Hamont-Achel hangt, zal hem worst wezen. Het licht werd midden mei op groen gezet en de mensen achter Smugglers’ Path mochten in allerijl een coronaproof versie van hun gravelevenement op poten zetten.

Voor alle 400 deelnemers was Smugglers’ Path 2021 het eerste event sinds lang en dat voelde haast aan als een eerste slok water na een lange tocht door de woestijn. Van een onvergetelijke ervaring gesproken!

88% Offroad

Ook de route draagt bij aan het onvergetelijke karakter. Ik durf te stellen dat er in Vlaanderen weinig streken zijn waar men zo rijkelijk van grindstroken is voorzien als in Noord-Limburg. De parcoursbouwers hebben het lekkere gravel maar voor het uitkiezen. Met maar liefst 88% offroad wegen, is het 160 kilometer lange parcours beslist niet van de poes. Ook al valt het aantal hoogtemeters reuze mee. De lange, vlakke gravelstroken nodigen keer op keer uit om het gashendeltje open te draaien en dat kan je duur komen te staan. De Smugglers weten perfect hoe ze langzaam maar zeker elke milliliter jus uit je benen kunnen persen, zonder dat je zelf beseft. Achteraf bedank je hen er nog voor ook.

Waar is Jürgen?

Om 400 gravelliefhebbers coronaproof door de grensstreek met Nederland te loodsen, moest het Smugglers-concept wel enigszins aangepast en afgeslankt worden. Geen groepsstart, grote campingfuif of festivalsfeertje dus, maar een gefaseerde start verdeeld over enkele startgates. Eén na één openen de gates, telkens voor een handvol fietsers, met een interval van enkele minuten. Zo worden de deelnemers maximaal gespreid over het parcours en moet er voorkomen worden dat er zich pelotonnetjes vormen onderweg. Al komt iedereen na een paar tientallen kilometers gravelen al gauw op zijn plaats terecht. Zeker na de eerste bevoorrading in brouwerij Cornelissen, na zo’n 50 kilometer, was je vaak een hele tijd onderweg vooraleer je nog eens een levende ziel tegenkwam.

De route toont zich vanaf dan trouwens ook van zijn mooiste kant. Na de brede, rechte grindpaden die ons langsheen de luchtmachtbasis van Kleine Brogel en het Gruitroderbos naar Opitter brachten, kronkelen we nu richting Dilsen-Stokkem en de noordzijde van het Nationaal Park Hoge Kempen. Het is in deze bosrijke passage dat ook de meeste hoogtemeters verstopt zitten. Ook daar ergens verstopt: de bekendste militair van het moment, Jürgen Conings. Al is die netjes gecamoufleerd gebleven. Gravelrijders staan vast niet op zijn hitlist…

Stille genieters

De tweede bevoorrading in de brouwerij van Opitter komt toch als geroepen. Na 100 kilometer over haast uitsluitend onverharde wegen, begint het vet toch stilaan van de soep te verdwijnen bij mijn kompaan en mezelf. We trekken ons weer op gang, maar er wordt minder en minder gepraat. We komen beiden in die heerlijke trance van genieten en afzien tegelijk. Op de grens met Nederland wacht ons nog een magnifieke passage door een stukje natuur dat bij momenten aan de Afrikaanse savanne doet denken. We genieten in stilte van de omgeving, de rust, het geluid van grind dat heerlijk onder onze banden knispert. En we zijn in blijde verwachting van de fameuze ‘Fritz Kola-stand’ langs het kanaal Bocholt-Herentals. Maar helaas pindakaas: door een onoplettendheid zijn we het juiste gpx-spoor even bijster, fietsen we langs de verkeerde kant van de vaart en missen we zowaar de extra bevoorrading. Dan maar zo terug richting Hamont, moeilijk gaat ook! De tocht eindigt er zoals hij is begonnen: met het betere draai- en keerwerk in de bossen rondom het dorp. Moe maar voldaan draaien we na 6,5 uur fietsen het start- en aankomstterrein weer op.

Extra punten voor sfeer en gezelligheid

Terwijl ik met een Ops-Ale in de hand even languit in het gras lig, wordt me duidelijk waarom Smugglers’ Path – ondanks de coronabeperking – zo’n fijne bedoening is. Het parcours is simpelweg af, de goodie bag is goed gevuld en de burgers na afloop smaken top. Maar het is de haast familiale, gemoedelijke sfeer die het evenement uniek maakt. Iedereen lijkt iedereen te kennen en de organisatie rekent op vrijwilligers die zich belangeloos inzetten voor eenzelfde doel: zoveel mogelijk mensen laten proeven van al het moois dat de gravelwereld te bieden heeft.

Even proeven van de sfeer? Check hier de aftermovie:

NEW IN!

T-SHIRT

FIRE 4 YR RIDE