Met Van Nicholas en FFWD op Mallorca: veel beter wordt het niet

Wat zeggen wij dan? Kust ze!

Het kustdorpje Puerto Pollença in het noordwesten van Mallorca is onze uitvalsbasis. Begin april is het er nog vrij rustig wat de ‘reguliere toeristen’ betreft, al zijn de wielertoeristen en wielrenners-op-trainingskamp wel reeds massaal aanwezig. Het weer zit mee en met voorspelde temperaturen van achttien graden en meer mogen de knie- en beenwarmers voor het eerst dit jaar uit. Heerlijk.

Mallorca was één van de eerste eilanden die zich als winterse trainingsbestemming voor fietsers en wielrenners profileerde met aangename temperaturen en gevarieerde trainingsmogelijkheden. Het Tramuntana gebergte is ideaal om je eerste klimkilometers van het jaar te verteren en als je toch liever vlak rijdt, dan kan dat perfect in de vlaktes aan de oostkust van het eiland. Bruce Griffiths zag het potentieel van Mallorca als fietseiland ook al snel in en startte veertien jaar geleden in Puerto Pollença met zijn fietsverhuurbedrijf Pro Cycle Hire. Zijn fietsverhuurbedrijf is gekoppeld aan een gezellig cafeetje waar Bruce trots zijn opmerkelijke fietscollectie toont. De Lotus fiets van Chris Boardman, een Look van Greg LeMond, een eindeloze reeks Colnago’s van een Master tot een C64: Bruce heeft ze allemaal. Ben je op (fiets)tocht op Mallorca, stap dan zeker eens af aan de Carrer Corb Mari 6 in Puerto Pollença.

Ooit ontwikkeld door Mike Burrows die ook de Giant TCR tekende: de fantastisch mooie Lotus monocoque.

Colnago’s in alle maten, kleuren en versies…

Nogal logisch dat we uit het Pro Cycle Hire aanbod een Van Nicholas onder de bips geschoven krijgen en wel de Skeiron die op de laatste Eurobike met een Eurobike Award aan de haal ging. Een prijs die de fiets verdiende omwille van het totaalplaatje: een titanium racefiets met interne kabelgeleiding, schijfremmen en steekassen die vanaf nu ook met vijf verschillende kleuraccenten te koop is. Al blijven de looks lekker puur, zoals een titanium fiets hoort te zijn.

Rode kleuraccenten in de fiets, in het zadel en in de wielen zorgen voor een mooi geheel.

Onze eerste tocht is meteen een stevige. Slechts veertig kilometer in totaal, maar wel met ruim duizend hoogtemeters. Met de hoge balhoofdbuis en lange bovenbuis voelt de Skeiron vrij ‘klassiek’ aan, al belet me dat niet om snel het goede ritme te vinden en een kleine aanpassing van de zadelpositie zorgt er voor dat ik als gegoten op de Van Nicholas zit. De Shimano Ultegra Di2 onderdelen schakelen subliem, in de eerste afdaling is het wel even wennen aan de schijfremmen. Worden die door veel Laaglanders nog als ‘overbodig’ beschouwd, dan bewijzen schijfremmen in bergachtig gebied als Mallorca al snel hun meerwaarde omdat je met minder handkracht toch meer remkracht kunt genereren. Van het minieme extra gewicht merk ik tijdens de klim naar Cap Formentor helemaal niets, het uitzicht van bij de vuurtoren is adembenemend. In de afdaling terug richting zeeniveau daalt de Van Nicholas heel neutraal en voorspelbaar, met dank ook aan de prima wielen. De eerste bochten bouwen we nog wat marge in omdat de nieuwe banden nog niet zijn ingereden, maar na een paar lange slingers komt de fiets op kruissnelheid. Meer van dit, graag.

Op dag twee staat de koninginnenrit op het programma. We vertrekken richting Selva om van daaruit onze eerste echte beklimming aan te vatten. De Col de Sa Batalla is een tempoklim van 5,2% gemiddeld waar de Skeiron zijn efficiëntie kan etaleren. Het is een klim waar de getrainde fietser zich op sommige stukken op de buitenplaat naar boven kan hijsen en op 50×19 geeft de Skeiron onder volle belasting geen krimp. Een dikke maand geleden trokken kleppers als Tim Wellens en Alejandro Valverde nog op pad op deze mooie wegen tijdens de ronde van Mallorca. Haarspeldbochten worden afgewisseld met lange stukken doorheen het bos en vergezichten over de rotsformaties die ons doen wegdromen. Op de top van de klim rusten we even uit bij het benzinestation om vervolgens richting Sa Calobra te trekken, één van de mooiste plekken van Mallorca waar de titanium fiets nog meer klimkilometers te verwerken krijgt. Met hun 30 mm hoge velgen en laag gewicht komen de FFWD wielen op Mallorca perfect tot hun recht: licht genoeg om mee te klimmen en aerodynamisch genoeg om op het vlakke flink vaart te maken. En meer dan stabiel genoeg om mee te dalen, ook belangrijk…

Na deze stevige beklimmingen gaat het opnieuw richting Pollença over licht glooiende wegen waar de journalisten het niet kunnen laten om mekaar uit te dagen. Elk om de beurt wordt er gedemarreerd als zaten we in de finale van de Grote Prijs Puerto Pollença. Heerlijk toch, zo’n beetje onderlinge competitie.

Om de minitrip in schoonheid af te sluiten rijden we op de derde dag een vlakke ronde. Aan 40-45 kilometer per uur zit er lekker veel loop in de Van Nicholas en ben ik onder de indruk van de stijfheid van het frame, zonder dat het comfort daaronder lijdt. Ik merk amper verschil met een moderne carbon fiets en dat is toch een mooi compliment voor de Skeiron. Maar het is en blijft natuurlijk wel titanium en dat materiaal heeft nog altijd een bijzondere uitstraling. Je moest eens weten hoe vaak ons zestal tijdens de drie dagen door andere fietsers is aangesproken op dat titanium. En die interesse van de anderen, dat is eigenlijk ook al veel waard…

Alle informatie over de betrokken partners vind je hier: Van Nicholas, FFWD en Pro Cycle Hire.