Rouvy

Rouvy is niet de bekendste naam onder de indoor trainer apps. Toch niet voor mij, ik hoorde er amper iets over in het verleden. De software specialiseert zich in een groot aanbod aan videomateriaal, van over de hele wereld. Je fiets ofwel op deze “virtual reality” routes, of je waagt je aan een workout, want die hebben ze uiteraard ook. Om te starten doorloop je de procedure die overal gelijkaardig is: account aanmaken, sensors koppelen en eventueel andere apps koppelen. Dat alles verloopt vlot en zonder noemenswaardige problemen. In het aanbod merk ik enkele mooie cols. Ik kies uiteindelijk voor de Passo Pordoi. Tien kilometer aan pakweg zeven procent, én ik reed die tijdrit al eens eerder tijdens de Grinta! Dolomiti Experience. Een mooie vergelijking dus.

Passo Pordoi

Ik ben alleen op pad, eenzaam sta ik onderaan in Arabba. Ik sta bij het ronde punt in het centrum als een avatar op de fiets. Wanneer ik begin te trappen lijkt het alsof ik met een on-board camera fiets en de kerel voor mij in het vizier houd. Die kerel voor mij ben ik echter zelf. Ik rijd op de weg, zoals ik me die ook herinner. Naast me geparkeerde auto’s en nu en dan ook een auto of fietser die de berg afdaalt. Leuk. Het klimt van de eerste trap, en dat voelt erg natuurlijk aan. Links op het scherm zie ik enkele andere mensen die de Pordoi fietsen op dit moment. Sommigen zijn nog in te halen, andere zijn bijna boven. Ik zie wel steeds mijn achterstand op hen (evolueren). Naast me dus geen tientallen andere fietsers, maar de beelden eisen al mijn aandacht op. Halfweg de klim heb je zin om in een haarspeld te stoppen en even over de rand te kijken. Diep onder me ligt inmiddels Arabba. De snelheden die ik virtueel haal bergop zijn realistisch en kloppen naar mijn gevoel met de geleverde inspanning. In de haarspelden vermindert de weerstand kortstondig en vlak erna neemt hij snel toe. Qua gevoel zit ik op een col. Punt aan de lijn.

Coppi zien en stoppen

Boven bij de gedenksteen van Coppi hangt de aankomstboog en eindigt deze training. Verder fietsen zit er niet in. Opnieuw beginnen onderaan is de enige optie. De data worden meteen gesynchroniseerd naar andere platformen als Strava. Het idee van Rouvy is dat je met vrienden kan racen op bestaande routes zoals bijvoorbeeld deze col. Ze zetten erg hard in op de video’s, net als Kinomap dat doet. Die laatste doet dat echter vanuit een focus op coaching. Rouvy niet, die houden de focus op de beelden en enkele key data onderweg. Waar op de helling bevind ik me, wat is de hartslag, wattage en trapfrequentie, en welke gesimuleerde snelheid hangt daaraan vast. Eén ding is zeker, ik kies er in de testperiode nog een route uit.

Rouvy komt twee weken gratis. Daarna kan je lid worden voor 12 euro per maand, en die account is geldig voor alle gezinsleden. (Tekst: Steven Verniers)

Trainerroad

Trainerroad is ouder dan Zwift en onderging geen grote wijzigingen over de jaren. Het legt de focus volledig op (meer dan duizend) gestructureerde intervaltrainingen en daarbij horende goed onderbouwde trainingsschema’s. De interface loopt erg vlot en grafisch stelt het systeem bijzonder lage eisen aan je laptop of tablet. Naast individueel willekeurig gekozen workouts kan je ook een schema opladen voor zowel base, build als race periode. Op die manier kan je dus een volledige seizoenplanning inbouwen, en zelfs outdoor trainingen hierin verwerken. Meer nog, je kan de trainingen omzetten in een outdoor format. De trainingen indoor hebben een specifiek doel welk minutieus wordt uitgelegd tijdens de training aan de hand van teksten die verschijnen. Geen grote animaties dus. Het is turen op cijfers en het nut van deze training.

Net als een coach

De trainingen zijn gebaseerd op een FTP waarde, zoals wel vaker het geval. Je zet je smart trainer best in de ERG mode, dan past hij automatisch de weerstand aan naargelang de gekozen training. In essentie neem je plaats op de fiets en begin je te trappen volgens de vooropgestelde wattages. Veel afleiding is er niet, en moeilijk is het ook niet. De zwaarte van de training kan je aanpassen door de intensiteit aan te passen. De sterkte van deze app is dus vooral de wetenschappelijke onderbouw van de trainingen en plannen, de mogelijkheid om rekening te houden met gezin of werk, en het gevoel van –bijna- met een coach te werken. Ze geven geen feedback op je trainingen maar dichter bij een coach kom je niet. Wat ze wel hebben is een “Ask a cycling coach” podcast, waarin ze vragen van gebruikers beantwoorden. Als je zoekt naar een manier om sneller te worden, en je bent niet helemaal verknocht aan de sociale interactie, is Trainerroad iets voor jou.

Animatie nihil

Persoonlijk leerde ik van Trainerroad de trapfrequentie te verhogen door als het ware de pedalen voorwaarts en achterwaarts te bewegen, eerder dan op en neer. Als een soort draaiende cirkel met continue kracht eerder dan duwen links en rechts. Geen evidentie om dat te vertalen naar outdoor fietsen evenwel… De info die je krijgt is zeker nuttig maar het blijft wel kijken op een scherm met een grafiek en wat cijfers. Voordeel: dat scherm kan je perfect in een klein hoekje links onder zetten terwijl je Netflix of koers kijkt.

Trainerroad kost 20 euro voor een maand. De eerste dertig dagen geldt de leuze “niet tevreden, geld terug”.
(Tekst: Steven Verniers)

ZwiFt – Realistisch rijden in fantasiewerelden

‘Op de rollen fietsen, het klinkt nogal saai. En deed je het ooit zelf al, dan weet je dat het dat ook is, of toch zeker was. Want dankzij direct-drive smart trainers en interactieve software is de zelfkastijding van weleer intussen meer dan draaglijk geworden. Op het randje van leuk zelfs. In mijn garage staat een aftandse radio met cd-speler die ik ooit gekregen heb voor mijn vormsel. Intussen is de radio toe aan een derde of vierde leven, als schepper van achtergrondgeluid in de voor het overige ijskoude en amper ingerichte garage. Die radio zet ik geregeld op wanneer ik mijn fiets poets. Altijd op dezelfde lokale radiozender, want de enige frequentie die nog zonder ruis doorkomt. Maar onlangs was ik verbaasd toen ik per ongeluk de CD-functie startte.

Een uur lijden

Mijn verbazing was groot omwille van twee redenen. Omdat de CD-speler überhaupt nog werkte, dat sowieso. Maar ook omdat ik bij de eerste noten van het eerste nummer meteen wist welke CD afspeelde. Zo’n 15 jaar geleden heb ik het exemplaar in kwestie immers grijsgedraaid tijdens talloze sessies op de rollen. Niet in dezelfde ijskoude garage als waar de radio nu staat, maar in een sterk daarop gelijkende variant bij de ouderlijke woonst. In een tijdperk waarin televisies of laptops nog niet ingeschakeld werden om de tijd sneller voorbij te doen gaan. Met het mechanische schakelhendeltje om de weerstand van de rollenbank aan te passen als enige interactiviteit. Al bleef ook dat vaak onaangeroerd. Voor een aangenamer en meer realistisch rijgevoel, waren de zogenaamde ‘losse rollen’ dan nog de beste optie. De tijd meten deed ik aan de hand van deze bewuste CD. Na een uur werd ik uit mijn lijden verlost, want meer muziek kon er niet op het schijfje weggeschreven worden.

Eerst series en films, nu Zwift

Het contrast met nu kan haast niet groter zijn. Van de garage naar de zolder. Ook best koud, dat wel. Maar de afgelopen jaren heeft mijn persoonlijke pain cave geleidelijk aan vorm gekregen. Een jaar of vijf geleden heeft mijn grootvader zaliger een statief in elkaar geknutseld om een laptop op te plaatsen. Oorspronkelijk om series of films op af te spelen. Tot ik een jaar of drie geleden ben begonnen met het ontdekken van Zwift. Niet dat ik stond te springen om te gaan fietsen in een fantasiewereld. Maar mijn nieuwsgierigheid heeft de bovenhand gehaald. Met een rollenbank die allesbehalve smart was. Maar de vermogensmeter op mijn fiets liet toe om toch van start te gaan met het interactieve fietsplatform.

Rijden met geverifieerde profs

En zo begon mijn avontuur in Watopia. Ik zag mannen als Edvald Boasson Hagen, Geraint Thomas en Greg Van Avermaet passeren. En ondanks het feit dat hun avatars – de fantasiefiguurtjes die de renners moeten voorstellen – niet helemaal op hen geleken, zag ik dankzij de naam en de nationaliteit die boven het mannetje verschijnt toch dat zij het waren. Net zoals op sociale medianetwerken worden profrenners geverifieerd door Zwift, waarna ze een badge krijgen om hun identiteit te bevestigen.

Smart trainer een must, direct drive een aanrader

Hoe heuvelachtig het parcours in Watopia ook is, zonder smart trainer gebeurt er weinig op het vlak van weerstand. Wat het allemaal ook erg moeilijk maakt om in groep te rijden. En dus is een smart trainer een must. Ik zie mijn kans schoon om eindelijk ook af te stappen van het systeem waarbij je band op een rol met weerstand draait. Dus investeer ik in een direct-drive smart trainer. Direct-drive betekent niet meer dan dat je je fiets zonder achterwiel installeert op een unit met daarop een cassette. Niet alleen is zo’n systeem meestal accurater, het rijgevoel wordt ook realistischer.

Verwijzingen naar de echte wereld

Na drie jaar ben ik nog steeds tevreden van mijn investering. Ik rijd meer dan ooit op de rollen. Mijn abonnement op Zwift zag ik helaas van 10,99 euro per maand wel stijgen naar 14,99 euro, maar de mogelijkheden zijn intussen wel veel uitgebreider. Naast Watopia werden de parcoursen uitgebreid met de WK-circuits van Yorkshire (Harrogate), Innsbruck en Richmond en daarnaast nog New York, Londen, Parijs en nog andere fictieve streken in Frankrijk. Met in die laatste ook de Ven-Top, een nogal realistische kopie van de beroemde Mont Ventoux. Alpe d’Huez is dan weer in verdoken vorm terug te vinden als Alpe du Zwift in Watopia. Welke werelden je kan kiezen, hangt af van de door Zwift opgemaakte kalender.

In spelvorm

Helaas zijn alle parcours niet vanaf het begin beschikbaar. Tenslotte blijft Zwift nog steeds een soort van spel. Je verzamelt ervaring door deel te nemen aan georganiseerde virtuele fietsevenementen, door specifieke trainingen of trainingsplannen af te werken of simpelweg door kilometers te malen. Wanneer je XP-punten omhooggaan, stijgt je level. Nieuwe delen van werelden gaan open, en je krijgt toegang tot meer en betere materialen. Een nieuw frame en, andere wielen, met net zoals in het echte leven vaak een keuze tussen aerodynamica en gewicht. Die materialen worden beschikbaar dankzij je XP-punten, maar ze ermee ‘kopen’ kan niet. Prijzen worden dan weer uitgedrukt in zweetdruppels, die je uiteraard alleen maar kan verzamelen door gewoon veel op het platform te fietsen.

Watt per kilo

Allemaal leuk, maar de essentie is dus nog altijd fietsen. Dat kan door op je eentje te fietsen en aan te pikken bij een groepje dat toevallig aan de juiste snelheid passeert. Of door deel te nemen aan groepsritten die vanuit verschillende communities worden opgezet. En al is de grafische omgeving niet realistischer dan de gemiddelde tekenfilm, de fietservaring is dat zeker wel. Tenminste wanneer je jouw gewicht correct ingeeft. Watt per kilo is het sleutelwoord, behalve wanneer je jezelf in de slipstream kunt nestelen op vlakke wegen. Ook in groepsritten wordt er rekening mee gehouden. Je kan er aansluiten in groepen met verschillende snelheden, allemaal gebaseerd op watt/kg. Bij sommige evenementen wordt er gewacht als je moet lossen, maar vaak heb je dan gewoon brute pech. Ook als je sneller rijdt dan afgesproken, word je er onverbiddelijk uitgeflikkerd.

Motivatie gezocht en gevonden

Het aangename aan Zwift is dat je meer dan voldoende motivatie kan vinden om te fietsen, te blijven fietsen en nog meer te fietsen. Om je level te doen stijgen, om nieuwe werelddelen te openen. Maar ook om jezelf te meten met anderen of om voorgeprogrammeerde trainingsschema’s te volgen. Evenementen in de Zwift-kalender importeer je rechtstreeks naar jouw eigen agenda, inclusief herinneringen en meldingen vooraf. Als dat nog niet voldoende reden is om op de fiets te stappen, kan je ook beginnen met badges te verzamelen. Die krijg je voor vanalles. Als je een bepaald aantal ‘Ride Ons’ – de Zwiftvariant op kudo’s – geeft bijvoorbeeld. Of wanneer je 10 seconden lang 500 watt trapt. Je kan het zo gek niet bedenken.
En loopt de winter ten einde? Dan zeg je gewoon je abonnement op. Nadien start je waar je gebleven bent.
(Tekst: Gilles Bultinck)