Deel dit artikel:

So this was X-Mass…

We hebben het hoogtepunt van de eindejaarsfeesten bereikt. Met kalkoen, ijstaart en Mariah Carey die alle radiozenders inpalmt. Veel drank, vrede voor iedereen en een ‘one-horse open sleigh’. Een pak extra calorieën ook, die we nu al voor het derde jaar op rij van ons af kunnen fietsen tijdens de Grinta! X-mass Ride. Weg met Jingle Bells, de Jingle Ride rocks. Met toeters en, uiteraard, belletjes.

Oh, what fun it is to ride! De dag is al lang met een rode kerstbal omcirkeld in mijn agenda. Met 150 zakken we af naar Oudenaarde op tweede kerstdag. Ingepakt met een paar buffs en een kerstmuts begeef ik mezelf tussen de menigte die zich tegoed doet aan een ontbijt en geurige koffie. Een boterkoek of chocoladebroodje om de langzame overgang naar de actieve dag te bewerkstelligen. “Blijf gezellig binnen”, had Sabine gezegd in haar weerbericht. “Want het gaat regenen en met die rukwinden is een paraplu niet aangeraden…”. Ik denk niet dat Sabine veel fietst.

De route is doorspekt met enkele kasseien en is met 800 hoogtemeters ideaal om neer te dalen van de wolk die mogelijks in de garage, op de rollen, werd gecreëerd. Zoals ook bij Jeroen, wiens vrouw eerder die ochtend heeft opgemerkt: “Ah, ga je nog eens buiten fietsen vandaag?” Jeroen zit zelf in het organiserend comité van Kuurne-Brussel-Kuurne en zal ons dus eind februari graag verwelkomen voor de eerste grote toertocht van het jaar. De witte Peugeot die zal voorrijden om routeproblemen te voorkomen en de bestelwagen van BikeKing die zal volgen om fietsproblemen op te lossen, staan reeds gepositioneerd op het Ronde van Vlaanderenplein. We maken graag ruimte voor de motards die ons in veiligheid over de gevaarlijke punten zullen loodsen. Samen gaan we op weg voor honderd zalige kilometers.

A day or two ago, this story I must tell. Na ongeveer tweehonderd meter krijgen we de eerste hoogtemeters van de dag voor de wielen geschoven: de brug over de Schelde. Een paar enkelingen zakken er een beetje door de groep en beseffen daar al dat het een zware werkdag wordt. Ze hebben wel de garantie van het ‘Samen uit, samen thuis’ motto in hun achterzak, dat eigen is aan deze Grinta! Rides. De groep is trouwens dermate groot dat we aan het eerste van drie verkeerslichten drie beurten nodig hebben om het kruispunt over te geraken. Later levert die lange sliert prachtige plaatjes op als hij zich over de kronkelende weg van Bois de la Houppe slingert. Langgerekt, met vooraan een constant tempo en achteraan de welbekende, voor wie er al vertoefde, accordeon. Indommelen is er niet toegestaan, want alert fietsen is geboden met de onvoorspelbare tempowissels die zich in de staart voordoen.

Over the fields we go, laughing all the way. Het belletje aan mijn kerstmuts steekt uit mijn helm en lijkt me te waarschuwen voor plotse hoofdbewegingen. Dat belletje is er te veel aan, bedenk ik. Twee aan twee rijden we door de velden, al blijkt twee aan twee in de praktijk een wel erg rekbaar begrip. In het peloton wordt gelachen en gepraat, als in een symfonie zonder dirigent. Tot het gezang van dit rijdende kerstconcert omslaat in een collectieve stilte. Oorzaak is niet de Guilleminlaan in Geraardsbergen die we naar boven rijden. Oorzaak is wat gedruppel, zeg maar een stevige bui, die naast wat hagel en een fantastische regenboog ook zorgt voor klamme handen en kou lijden.

Iedereen telt af naar de tussenstop met warme soep, zo lijkt het. Bij mij is het alvast zo. Zo hard kijken we uit naar de stop, dat de volledige groep aanstalten maakt om de sporthal binnen te stappen, terwijl de tomatensoep (mét balletjes!) op ons wacht in praatcafé ‘Le Miracle’ aan… de overkant van de weg. Massaal op het verkeerde been gezet door de parking aan de overzijde. Er wachten ons sandwiches met beleg, maar vooral ook even opwarmen én… droge handschoenen aantrekken. Zo vooruitziend ben ik wel geweest, want ik krijg zelfs op een warm strand koude handen als ik aan de winter denk. Ik ben dus als herboren als ik even later aanstalten maak om het tweede deel aan te vatten. Al moet ik dat herboren zijn wel even vasthouden door wat op en neer huppelen in afwachting van het startsein.

A day or two ago, I thought I’d take a ride. And soon, Miss Fanny Bright, was seated by my side. Plots fiets ik zij aan zij met een kerstvrouwtje. De Hollands klinkende dame komt uit het Hoge Noorden, en gaat alvast lopen met de trofee voor meest aangepaste outfit tijdens deze X-Mas Ride. Alhoewel, dat aangepast zijn is relatief want door de regenval werd haar kerstpak loodzwaar en daarom deels ingeruild voor de klassieke outfit. De lange kousen in groen en rood bleven wel overeind. Ondertussen doen de kasseien hun werk als Dr. Cobble, en zorgen met hun getril voor warmte in de ledematen. De heren van Cycling in Flanders zien alweer een leuke bijwerking van dit Vlaamse erfgoed. Pieter van Megavelo legt me ondertussen uit waarom we in 2018 met z’n allen naar ‘De Nacht van de Koers’ moeten in Vichte (op 30 april 2018). Vorig jaar hadden ze er Oliver Naesen te gast om het wielvoorjaar te bespreken. De mijnheer op bredere banden (een 30) wil me doen geloven dat de bandenmaat zijn buikdikte op de voet volgt. Zelfs in de kerstperiode en met veel goede wil, kunnen we niet alles voor waar aannemen. Al zag ik de link wel…

Enkel Mijnheer Wind kan ons in het droge tweede deel van de rit nog stokken in de wielen steken. De groep valt nog wel een paar keer in een aantal stukken uiteen door de zijwind, maar eens we bij de kerstmarkt in Oudenaarde aankomen om het rondje af te werken, rijden we mooi in één groep. Honderd zalige kerstkilometers in de benen. Ik parkeer mijn tweewieler tegen de gevel van het Centrum Ronde van Vlaanderen om me binnen tegoed te doen aan de Kwaremont bar, de restanten van het ontbijt en een goodiebag uit handen van de Kerstman. Even moet ik nadenken hoe ik dat ga uitleggen straks, alweer een nieuwe bidon in de kast. “Maar dit is er eentje in de nieuwe huisstijl van Grinta!, schat.”

In de grote zaal worden nog prijzen uitgedeeld in de tombola, terwijl ik in een kleine achterkamer van het centrum onder de warme douche duik. Mijmerend, zoals dat hoort in deze periode. Over alweer een mooie tocht en wat de fiets me heeft bijgebracht in het afgelopen jaar. Oh what fun it was to ride!

Gerelateerde artikels

NEW IN!

T-SHIRT

FIRE 4 YR RIDE