Deel dit artikel:

Vallende bladeren

Een blog van Steven Verniers over het wielerseizoen 2016.

Het doek is definitief gevallen over het wielerjaar 2016. De truien zijn uitgereikt, de medailles verdeeld. Wat ons nog rest is aftellen naar het wielerjaaroverzicht. Het overzicht waarin we die intens beleefde emoties nog eventjes helemaal voelen langskomen, in een afgezwakte vorm.

OK, er is nog het veldrijden en inderdaad, we kunnen ons daar nog minstens tien keer (als het al niet meer zal zijn) vergapen aan een duel tussen Van Aert en Van der Poel. Maar voor de 25mm bandjes is het afgelopen. Daar in het zand van Qatar ging men voor de laatste keer over een streep van betekenis, hoe je het ook draait of keert. Nattigheid en bladeren ruimden nog één keer plaats voor droogte en zand. Meer zand dan interesse. Meer geld dan traditie. U zal het me niet kwalijk nemen, beste Le(e)zer, dat ik tevreden was dat de Belgen het gat op onze Noorderbuur nog dichtreden. En dat de best denkbare wereldkampioen, er nog eens de truc van het Duiveltje en het doosje uithaalde.

Ook mijn racefiets is nu toe aan een welverdiende welnessbeurt, en maakt plaats voor zijn wat breder geschouderde broer: de mountainbike. De fiets –en in uitbreiding de mensen die er zo veel beter dan ikzelf op rijden- bracht weer een jaar lang emotie, vreugde en verdriet, kreunende kuiten en hier en daar, hoe klein ook, mijn eigen kleine ‘moment de gloire’. De stijl is wat puntiger, en de beelden zal u zelf voor de geest moeten halen (wat u ongetwijfeld ook zal lukken), maar van 2016 zal ik vooral onthouden dat…

  • Het wielerseizoen pas begint op het Sint-Pietersplein in Gent en eindigt met de Koers van de Vallende Bladeren
  • de bladeren dit jaar sneller vielen dan de temperaturen in Qatar daalden
  • Nys nog één koers mocht winnen van Wout, maar eigenlijk al met zijn hoofd in het Sportpaleis zat
  • Cancellara nog niet met zijn hoofd in ’t Kuipke zat, maar in Rio (Olympisch kampioen werd)
  • Als Nys meermaals het Sportpaleis uitverkoopt, zangers ook de Nobelprijs voor Literatuur mogen winnen
  • Fabian zijn laatste ronde zal rijden in ‘t Kuipke
  • Daar aan het Kuipke, ‘onze’ Greg al een eerste keer Sagan versloeg
  • Greg Van Regelmaat daar een echte killer werd
  • Mijn zetel het hard te verduren kreeg toen Greg (uit)viel in de Ronde
  • Mijn zetel het hard te verduren kreeg toen die dekselse Hayman ‘onze’ Boonen versloeg op de piste van Roubaix
  • Ik de kasseien uit de grond gevloekt heb toen
  • Mijn zetel al bij al nog in redelijke staat is
  • Roubaix toch de allermooiste is, de pure essentie van koers is, genieten was
  • Sagan in zijn zegetocht naar Oudenaarde zowaar een Merckx look-alike opmerkte en hem nog groette ook
  • De Duvel en het doosje na de Ronde twee Duvels werden. Tegelijk.
  • Nibali sinds 2010 acht keer op het podium van een grote ronde stond, en vier keer won, en…
  • de Giro won omdat Kruiswijk van verbazing de sneeuw in reed met zijn roze trui
  • Greg ‘Gele Greg’ werd terwijl ik op een hotelkamer lag uit te hijgen van een bergritje in de Mont Blanc Tour
  • Sagan al sinds jaar en dag Groene Sagan lijkt te zijn
  • Het voor de ene Lucien drukke tijden waren 40 jaar later
  • Het voor  een andere Lucien, de Cola Man, zijn laatste bevoorrading was
  • Froome twee leuke verrassingen in petto had alvorens daarna doodsaai de Tour te winnen
  • Mijn zus vindt dat mijn klimstijl op die van Froome lijkt… (die armen)
  • Ik heel hard twijfel of dat een compliment was
  • Ik bijgevolg nooit de cover van Grinta! zal sieren
  • De Gendtse Feesten een dag vroeger begonnen, en op de Ventoux
  • Jolien D’Or (op z’n Frans, zie een eerdere blog van Dries) brons pakte in Rio
  • Ik daar voor het eerst echt meegeleefd heb met een dameswedstrijd wielrennen –hoe mooi was dat!-
  • Greg mij in mijn vakantiehuisje in Frankrijk deed rondspringen als een kind toen hij Gouden Greg werd in Rio
  • Het enigszins hielp dat Nibali daar Kruiswijk imiteerde, zonder de sneeuw
  • Telkens ik op vakantie ging (nu ja, twee keer dus), Greg me in extase bracht
  • Ik daarmee niet wil zeggen dat hij de enige was
  • Columbia heerste in Spanje en Lombardije
  • Der Pantserwagen in zijn eentje sneller reed dan een resem ploegen in de ploegentijdrit
  • Ik in Qatar ook bleef kijken naar Jolien
  • Ze de hoge verwachtingen niet inloste maar mijn sympathie behield
  • Ik de laatste vier kilometer van het WK voor heren zag via livestream boven op de Kemmelberg
  • Ik al blij was dat ik daar geraakt was
  • Boonen en Cav er een mannetje tekort kwamen
  • Sagan geen mannetjes nodig had
  • Sagan zo snel spurtte uit vrees de trui van Europees Kampioen te moeten dragen?
  • Als Greg geen Gouden Greg was geworden, hij misschien met die trui moest rondrijden…
  • Mijn zetel het hard te verduren kreeg toen ik zag dat Boonen het in het zand niet ging redden
  • Het vorige niet kan omdat ik me op de Kemmelberg bevond

En of we al uitkijken naar een volgende Klassieke Lente. In afwachting gaan we af en toe eens ploeteren in de Vlaamse Velden, proberen we ons daar drie tochten na elkaar recht te houden en zullen we ons ook op de houten ovaal van de Eddy Merckxpiste proberen begeven. Plezant, dat zeker. Bezigheidstherapie, dat ook. Want het nieuwe seizoen, dat begint eind februari op het Sint-Pietersplein in Gent. Met Gouden Greg, regenboog Sagan en Boonen op weg naar de laatste halte, Roubaix. 

Gerelateerde artikels

NEW IN!

T-SHIRT

FIRE 4 YR RIDE