27 oktober 2019, acht uur in de ochtend. Bij Café Den vetten os trekt een peloton langeafstandsfietsers zich op gang voor De 8 van Leuven, een BRM-tocht van tweehonderd kilometer. Onder hen ook een doodgewone wielertoerist. Nog voor ze goed en wel de straat uit zijn weet blogger Luc het al: randonneurs zijn een fietsras apart.
Net als collega Joyce, struinde blogger Gilles op zondag 13 oktober rond in het Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx voor de eerste editie van Op Koers!. Met zeventien jaar fietservaring bezocht hij vooral de workshops voor gevorderde fietsers. Desondanks ging hij later op de dag huiswaarts met een rugzak aan nieuwe kennis.
Grinta! organiseerde op zondag 13 oktober voor het eerst Op Koers!, een all-in fietsevent in het Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx in Gent met infosessies en workshops. Blogster Joyce mengde zich onder de deelnemers en kwam met een wijzer hoofd, los gemasseerde benen en onderstaand relaas terug.
Rustig cruisend langs Zuiderse wegen met appelsienenbomen, word ik voorbijgereden door wielertoeristen die allen dezelfde huurfiets besturen. Naast me fietst mijn elektrisch ondersteunde wederhelft. Samen verkennen we Mallorca, in een formule van Clips Mallorca Cycling. Drie dagen Tramuntana gebergte, een lege batterij en een overvol marktplein slaan ons met verstomming.
Eind september trek ik naar Yerseke voor de #ridetogether ‘Rondom Zeeland’. Het is een traditie die twee jaar geleden het levenslicht zag tijdens een kletsnatte eerste editie. Het water viel met bakken uit de lucht in 2017. Vorig jaar profiteerden we dan weer ten volle van een dagje indian summer. In de voorspellingen dit jaar: kans op hevige rukwinden. Wind in Zeeland, even logisch als de Zeeuwse mosselen na de rit.
Friesland is misschien wel de meest mythische provincie van Nederland. Blogger Joyce ging deze meest Noordelijke regio van de lage landen op eigen houtje verkennen. Ze gooide pak en zak op haar oude trekkingsfiets en deed een rondje Friesland in drie dagen.
In Grinta!74 fietste Rik Vanwalleghem reeds langs de hoogtepunten van de bevrijdingsroute die Generaal Maczek 75 jaar geleden aflegde. Datzelfde traject fungeert ook als decor voor de Liberation ride, vanuit Tielt. Een deel van de groep fiets 120 kilometer richting Poperinge om onderweg de Kemmelberg te bedwingen. Een ander deel trekt over een vlakkere route van 80 kilometer naar Adegem waar het Polen-Canada Museum gehuisvest is. Die laatste is meteen ook de optie die ik kies.
'Zijde zot geworden?' Ploegleider Lomme Driessens schreeuwde het uit in een vergeefse poging om vat te krijgen op een ontketende Eddy Merckx. Aanvallen op zeventig kilometer van de aankomst? Gekkenwerk. Toch hield Eddy stand en won hij in 1969 de Ronde van Vlaanderen met bijna zes minuten voorsprong op de concurrentie. Wat Lomme enkele weken later geroepen heeft toen Merckx nog dertig kilometer vroeger aanviel tijdens Luik – Bastenaken – Luik, staat nergens geschreven. Misschien had hij ondertussen begrepen dat zijn rusteloze poulin toch niet te stoppen was wanneer hij op een plannetje broedde en hield hij de lippen wijselijk op elkaar.
De Ötztaler Radmarathon is een veeleisende cyclosportieve in het hart van de Alpen. Vierduizend deelnemers van verschillende nationaliteiten starten in Sölden voor een tocht van 230 kilometer door een -ook letterlijk- adembenemend landschap. Vier bergpassen en meer dan vijfduizend hoogtemeters later bereik je ‘das Ziel deiner Träume’ in datzelfde Sölden. Als ik gepolst word om in de buik van het Alpecin Cycling Team deel te nemen aan dit wielerfeest, is aarzelen niet aan de orde.
De Vuelta a Espana toont ons jaarlijks vijftig tinten aan binnenlands bruin en één groene oase: Asturias. Elk jaar opnieuw word ik verleid door dit fotogenieke deel van Spanje. Een lokroep waaraan ik niet langer kon weerstaan. Via www.roadcycleasturias.com trek ik met een kwartet nieuwsgierigen naar het noordwesten van Spanje voor een op maat gemaakte fietsreis. Om het Beest van Asturië te temmen en de schoonheid van de regio met eigen ogen waar te nemen.
Een nier zou ik niet meteen geven om de Transplantoux Classic te mogen rijden, maar op 25 augustus trek ik met plezier richting het Hasseltse gehucht Kiewit. ’s Ochtends is het in de aanloop naar de derde hittegolf van deze zomer nog aangenaam qua temperatuur. En ik krijg het gezelschap van fietsvriend Tom. Hij kent de organiserende vereniging goed en ging eerder al fietsuitdagingen aan met enkele getransplanteerde sporters en hun families.
West-Vlaanderens Mooiste is niet de zoveelste missverkiezing in een chique casino op de zeedijk. De schoonheid die er centraal staat is die van polders tot heuvelland, van IJzertoren tot Kemmelberg. Samen met maar liefst 12.000 anderen zakte blogger Steven af naar Roeselare om er deel uit te maken van dit vierdaagse fietsfeest.