Het weekend van Vlaanderens Mooiste is weer voorbij. De wolvenroedel van Patrick Lefevere heeft andermaal gedemonstreerd. En 16.000 wielertoeristen van 66 nationaliteiten beleefden hun wielerhoogdag een etmaal voor het magistrale delirium van Niki Terpstra. En ik? Ik geniet na van ‘De Ronde van Germain’.
"Of ik geen zin had om op een nieuwe gravelbike van Trek de Strade Bianche te rijden?" Wat voor vraag is dat nu weer? Te vergelijken met een kleuter treiteren met het voorstel of hij misschien een snoepje wil. UITERAARD wil die kleine een snoepje en UITERAARD wil ik de Strade Bianche rijden. Zelfs al was het op mijn grootmoeder haar velo, maar die nieuwbakken klassieker moet en zal ik eens gereden hebben.
De profs starten hun klassiek voorjaar op zaterdag 24 februari met de Omloop Het Nieuwsblad die dit jaar voor het eerst over Muur en Bosberg loopt. De wielertoeristen schoten exact een week eerder in actie met de Grinta! Ouverture Ride. De burgemeester zorgde voor het startschot in Oudenaarde en de finale werd aangevuld met een Rondemiss, geutelingen en Kwaremont. Het bier welteverstaan.
Er wordt gezegd dat baggerbedrijven mooie salarissen betalen. Klinkt aanlokkelijk, want met de Drenthe 200 achter de rug heb ik flink wat ervaring met bagger…
We hebben het hoogtepunt van de eindejaarsfeesten bereikt. Met kalkoen, ijstaart en Mariah Carey die alle radiozenders inpalmt. Veel drank, vrede voor iedereen en een ‘one-horse open sleigh’. Een pak extra calorieën ook, die we nu al voor het derde jaar op rij van ons af kunnen fietsen tijdens de Grinta! X-mass Ride. Weg met Jingle Bells, de Jingle Ride rocks. Met toeters en, uiteraard, belletjes.
“Keizer van ‘t Kuipke”. Of “Koning Ketelke”. Het kan zomaar de titel zijn van een nieuwe strip of sprookje. Met verder ook een hoofdrol voor kleurrijke figuren als Mijnheer De Pauw, Bolle Gijs en Olly Wood. Jaarlijks ben ik een trouwe bezoeker van de Gentse Zesdaagse, waar de artiesten hun kunstjes vertonen op de 166 meter lange houten piste. Het maakt me niks uit als ze in een donkere koffiekamer al hebben beslist wie wint na zes dagen. Het spektakel dat er wordt vertoond is elk jaar uitmuntend en de keuze om het te aanschouwen telkens weer zelfbevestigend. Sinds ik vorig jaar zelf eens op de piste reed is de bewondering er niet minder op geworden.
Het moet ondertussen twintig jaar geleden zijn dat ik mijn enige beachrace ooit reed, de Brinta (met een B, niet met een G) Beach Classic in Scheveningen. Met een aluminium Trek met 26” wielen en zwaar noppenprofiel op de banden. Het werd een martelgang en ik zwoer nooit meer aan beachraces deel te nemen. Maar zeg nooit nooit…
Onze Man was begin november te gast bij DT Swiss en nam er deel aan de Red Bull Velodux, een urban cross in het kasteelstadje Estavayer-le-Lac. Geen Red Bull-event zonder grensverleggende twist erin, zelfs niet in het keurige Zwitserland, dus een garantie op spektakel is er sowieso.
Dertien kilometer heb ik gefietst tijdens Cyclocross 4 Life in Ruddervoorde. Dertien kilometer op een lokale weide. In elk ander weekend zou ik dan spreken van een rustig, bijna fietsloos, weekend. Maar nu neem ik veel meer dan een berg vuile kleren en besmeurde schoenen mee naar huis. Ik heb iets beleefd, ik heb samen met een honderdtal anderen de kick van het veld gevoeld. Je bent beter af met dertien kilometer die in het geheugen gegrift staan, dan met een veelvoud van die afstand die je wat later al verwart met een andere tocht. Ik heb me geamuseerd zoals mijn zoontje van acht dat doet als hij me enthousiast toeroept om snel te kijken. Omdat hij iets “kan”. Mijn kunnen werd alvast een beetje aangescherpt. En die vele tips kan je hier zomaar nalezen.
Wat de Groten fietsen, dat fiets ik – Bart der Lokomotiv – ook. Dit jaar op het programma: de vijf grote klassiekers. De Ronde van Vlaanderen, Paris-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik, die zitten al in de benen. Milaan-San Remo rijd ik nog, in de eerste lentezon van 2018. Aan de beurt op 8 oktober 2017: de Ronde van Lombardije voor wielertoeristen. Compagnon voor Como is Pascal Moser. Pascal (Déotte) kreeg die bijnaam omdat hij graag een groot verzet draait, net als Moser. (Kwatongen beweren bovendien dat hij een grotere womaniser is dan de doorsnee Italiaan. Al zijn dat uiteraard roddels.)
In Vlaanderen is de Kortrijkse fietsbeurs Velofollies inmiddels een vaste waarde, net zoals de Bike Motion in Utrecht voor veel sportieve fietsende Nederlanders een begrip is. Die laatste beurs opteerde evenwel voor een nieuwe datum waardoor in het najaar ruimte vrij kwam voor een nieuwe fietsbeurs. Stephan Räkers dichtte half oktober het gat in de beurshallen van het MECC in Maastricht. Euro Cycling XP, werd het kindje gedoopt. Met “XP” van “Expo”, maar ook van “Experience”. Naast de klassieke ingrediënten willen ze er duidelijk inzetten op fietsbeleving. En dus ging Grinta! fietsen met de dames van Lotto Soudal om nadien aan te schuiven aan de kooktruck van Lotto-kok Carol De Dobbelaere. Een geslaagd recept vol beleving, zo bleek. Met maar liefst acht gangen vol “experience”.
Op weg naar de WoWoW night ride op het circuit van Zolder liet Steven Verniers zich verleiden tot een namiddagje veldritplezier in het Sven Nys Cycling Center. Al bleek hij zich vooral in het eten van pannenkoeken te profileren als de evenknie van Sven Nys…