Deel dit artikel:

100% Getest: Alpas The Belgian 2.0

Dominiek Hots mag dan al een achtergrond in de computerwereld hebben, de Zwevegemnaar is dol op fietsen en weet wat mooi is. Dus toen hij naar de Ardennen wou en geen geschikte fiets had, besloot hij er maar zelf eentje te bouwen. Inmiddels staat zijn fietsenmerk Alpas in de steigers, concentreert Dominiek zich helemaal op de bouw van stalen fietsen en kon ik The Belgian 2.0 gebruiken voor mijn fietsreis door het Verenigd Koninkrijk.

Dominiek Hots (42) volgde de cursus framebouw aan The Bicycle Academy in de UK en maakt zijn frames in de kelder onder zijn woning in Zwevegem, vlakbij Kortrijk. “Het doel is om met Alpas een klein, vast gamma uit te bouwen. Een groot gamma wil ik liever niet want dan gaat er te veel tijd in de zoektocht naar de juiste onderdelen. En ik ben een perfectionist, ik wil dat het allemaal klopt”, aldus de IT’er die zich op fietsgebied laat inspireren door de oude Franse fietsenbouwers zoals René Herse. De merknaam Alpas is een Filippijns woord. “Het betekent ‘vrij worden’ of ‘uitbreken’ en het is een naam die mensen overal ter wereld kunnen uitspreken”, verduidelijkt Dominiek die met zijn beperkt gamma wel grootse ambities heeft. “Ik weet dat er ook in de Verenigde Staten een grote interesse is voor klassieke, stalen fietsen.”

Twee Punt Nul

De eerste The Belgian bouwde Dominiek voor een fietser die in alle weersomstandigheden en op alle uren van de dag flink wat kilometers wou maken. Net als The Belgian 2.0 bouwde Hots de eerste The Belgian met een een mix van Columbus Max en Spirit buizen met een fraaie interne geleiding van de derailleurkabels, de olieleiding van de achterrem en de bekabeling van het achterlicht. De kabels worden allemaal netjes aan de linkerkant van de onderbuis het frame in geleid, komen vlak voor het bracket weer aan de oppervlakte en worden dan mooi onder de BB86 bracketschaal verder naar achter geleid. In vergelijking met de eerste versie werd voor The Belgian 2.0 de geometrie wel wat bijgespijkerd. De fiets werd iets lager gelegd om de tourkwaliteiten op te krikken, zonder dat het stuurgedrag daaronder zou lijden. De buizen worden lugloos aan mekaar gelast waarna de lasnaden nabewerkt worden.

Hou het simpel. En mooi.

Hots koppelt het stalen frame aan een carbon Columbus Futura Gravelvork (1 1/8” bovenaan en 1 1/4” onderaan) en voor de aandrijving koos Dominiek bewust voor een 1x setup van Sram. “Ik vind zo’n aandrijving met enkel kettingblad wel passen bij de filosofie van de fiets. Gewoon kilometers malen en je verder niet te veel zorgen moeten maken, ook niet over de bediening van een voorderailleur”, aldus de man achter Alpas. Het frame van The Belgian 2.0 is dan ook niet voorzien van een bevestigingsnok voor de voorderailleur, net zoals de interne geleiding van een voorderailleurkabel niet is meegenomen in het ontwerp. Bij Alpas is echter alles maatwerk en in overleg met de klant is veel mogelijk. De Sram Rival onderdelengroep heeft een 42T kettingblad en een 11-42 11-speed cassette, de remschijf voor is een 160 mm exemplaar en achteraan zit een 140 mm schijf. De wielen komen van Atelier 56, het bedrijfje van wielenbouwer Yoeri Adams uit Harelbeke. Voor en achter gebruikte Adams een asymmetrische Pacenti Forza aluminium velg van 25 mm hoogte, in het voorwiel zit een SON naafdynamo terwijl een DT Swiss 350 naaf het hart van het achterwiel vormt. Om de velgen liggen 32 mm brede Stampede Pass banden van René Herse. Voor zadel, zadelpen, stuur, stuurpen en stuurlint shopte Dominiek bij Fi’zi:k.

1x aandrijving van Sram en een Silca Impero Ultima fietspomp meegelakt met de fiets.

Opvallende verschijning

Was The Belgian nog een heel discrete fiets in zijn egale matzwarte jas, dan wou Dominiek in de eerste plaats dat The Belgian 2.0 zou opvallen. En dat is zonder meer gelukt. Voor het lakwerk liet Hots zich inspireren door de Amerikanen van Speedvagen, vandaar dat de Silca Impero Ultima fietspomp onder de bovenbuis is meegelakt, net als de Fi’zi:k Cyrano stuurpen en de spatborden van Gilles Berthoud.

Poetswerk gegarandeerd

M-Level (het bedrijf van David Meirhaeghe, ‘broer van’) verzorgde het lakwerk dat door de zachte kleuren en de matte afwerking niet gemakkelijk te onderhouden is. Ga je voor een dergelijke kleurstelling en ben je van plan veel kilometers te maken, bestel er dan meteen een maxifles kettingreiniger bij.

Na een bijna eindeloze reeks van moderne carbon racers met aero frames en laag aangezette staande achtervorken is het een verademing om nog eens met een klassiek ogend stalen frame op weg te kunnen. De bovenbuis van het frame is recht, de staande achtervork zit gewoon aan de bovenbuis vast en de gewelfde zadelpenklem is een lust voor het oog. Net zoals het balhoofdplaatje trouwens dat er met zilver op wordt gesoldeerd waarna het wordt meegelakt en de verf er daarna weer wordt afgeschuurd. Exclusief pedalen weegt de fiets 10,75 kilo en voor een stalen fiets met spatborden, naafdynamo en verlichting voor en achter valt dat gewicht nog best mee.

Sportieve toerfiets

Dominiek heeft de fiets gebouwd naar het resultaat van mijn laatste bikefitting zodat ik vanaf de eerste meter perfect in het zadel zit, een belangrijk voordeel van maatwerk zoals Alpas dat levert. Met het oog op de zeshonderd kilometer door Engeland en Frankrijk verving ik het Fi’zi:k Antares R3 zadel wel door een SP-01 zadel van Selle Italia, kwestie van alle mogelijke zitvlakellende te voorkomen. Zonder bagage rijdt The Belgian 2.0 als een sportieve toerfiets. De fiets is ultra stabiel en stuurt heel neutraal. Ga je op de pedalen lopen, dan zit er een prima versnelling in de fiets waarna hij zijn snelheid netjes weet aan te houden. Zonder bagage is de fiets nagenoeg ongevoelig voor zijwind, met dank aan de ranke stalen buizen en de amper 25 mm hoge velgen. Voor sportief toeren met weinig of geen bagage voldoet de reminstallatie, ben je van plan om met volle bepakking in de bergen te gaan fietsen dan is een 160 mm remschijf achteraan bepaald geen slecht idee.

Verdeel (de bagage) en leef

Op vlak van comfort valt er weinig tot niets te klagen want dankzij de brede banden, het vergevingsgezinde frame en de op maat gebouwde fiets zit je voor uren gebeiteld in het zadel. Voor mijn trip naar het Verenigd Koninkrijk gebruikte ik een stuurtas, frametas en zadeltas uit de Discover lijn van PRO en als je The Belgian 2.0 als muilezel gaat inzetten moet je wel een beetje nadenken over de verdeling van de bagage over de fiets. Stop je te veel gewicht in de zadeltas en ga je dan op de pedalen lopen (op een helling of om de fiets na een bocht weer op snelheid te brengen), dan voel je redelijk wat leven in de brouwerij komen. Beter is het om meer gewicht in de stuurtas en de frametas te stoppen en de lichtste, maar qua volume de grootste spullen een plekje te geven in de zadeltas. Ook op de steilste hellingen in Kent (tot 15%) kwam ik met de 42×42 kleinste versnelling niet in de problemen, in de heel snelle afdalingen bleef de fiets ook met alle bagage aan boord heerlijk stabiel en voorspelbaar sturen.

De SON naafdynamo voorziet het SON Edelux II voorlicht en SON achterlicht van stroom.

Licht aan, ook overdag

De bescherming van de inox Gilles Berthoud spatborden en de extra veiligheid van het SON verlichtingssysteem met naafdynamo zijn voor reislustige fietsers bijzonder interessant. Dankzij de spatborden word je enkel nog nat van de regen die uit de lucht komt vallen terwijl je van opspattend water amper last hebt, enkel je voeten vangen nog wat water dat vanaf het wegdek opspat. Wat je voeten betreft trouwens: hou in krappe bochten rekening met het spatbord waarmee flink wat ‘toe overlap’ ontstaat, blijven meetrappen in een scherpe bocht is dus niet mogelijk. In het Verenigd Koninkrijk reed ik constant met de verlichting aan, ook overdag, om mijn zichtbaarheid in het verkeer te vergroten. De SON Edelux II koplamp en het SON achterlampje dat rechtstreeks op het spatbord is gemonteerd blijven nadat je gestopt bent met fietsen nog een minuutje of vijf nagloeien zodat je ook stilstaand aan een verkeerslicht zichtbaar bent voor de andere weggebruikers. Op de Edelux II koplamp zit een knop waarmee je het licht kunt aan- en uitschakelen of je kiest voor de automatische stand, dan zal de lichtsensor bepalen wanneer de verlichting aan mag floepen. Maar aangezien de naafdynamo geen enkele weerstand creëert ben je een rund als je zonder verlichting gaat rijden op een fiets die met een SON naafdynamo en SON verlichtingssysteem is uitgerust.

Onterechte zorgen

Voor de rit had ik weinig vertrouwen in de 32 mm brede Stampede Pass Extra Light banden van René Herse. Omdat ik vreesde dat de opdruk ‘Extra Light’ op de vaak slechte wegen in Engeland voor ellende zou zorgen. Het bleken onterechte zorgen want de Stampede Pass bandjes zijn absolute parels. De rolweerstand is laag, de grip op droog én nat wegdek is fenomenaal en door het bijzonder soepele karkas filteren de banden heel wat trillingen weg. De eerste keer dat je met een relatief zware fiets (11 kilogram + een kilo of vier bagage en twee volle, grote bidons) op weg gaat, voelt het alsof de fiets een beetje leeft en zweeft op de soepele banden. Al went dat gevoel snel en past de bandenset perfect bij de fiets. Dat de Gilles Berthoud spatborden zo dicht boven de banden staan helpt om het regenwater meteen af te blokken en de spatborden voorkomen ook dat steentjes in het loopvlak van de band blijven plakken. Maar terwijl voor Paul Vanden Boeynants trop te veel was, is voor de Alpas The Belgian 2.0 trop jammer genoeg te weinig. De spatborden staan zo dicht boven de banden dat de minste slag in één van de wielen er voor zorgt dat het wiel in kwestie tegen het spatbord aan loopt. Wat mij in de laatste dertig kilometer richting Dover overkwam zodat ik het wiel moest rechten en het spatbord was losser zetten om nog meer lakschade te voorkomen.

Conclusie

In het carbon tijdperk is het een verademing om te zien dat mensen als Dominiek nog altijd het potentieel van staal inzien. De basis van The Belgian als sportieve toerfiets is meer dan goed en wat de afwerking betreft (keuze van de lak en de onderdelen) moet je vooral in samenspraak met de bouwer bekijken wat het beste bij jou past. De probleempjes die ik onderweg ondervond (het slepende achterwiel door een te nauw luisterend spatbord en een steeds weer loskomend balhoofd omwille van een nukkige plug in de vorkpijp) zijn allemaal gerelateerd aan de afwerking en oplosbaar. The Belgian 2.0 kost 5.950 euro waarvan de helft van het kostenplaatje terug te voeren is op het frame en het lakwerk, de andere helft komt op conto van de onderdelen. Dat is een flink bedrag, maar je krijgt er wel een fiets voor die volledig naar jouw wens en met liefde voor de stiel wordt gebouwd.

Alle fietsen van Dominiek Hots vind je op de website van Alpas Cycles.

De Long Read van mijn trip door het Verenigd Koninkrijk lees je hier.

Outfit check

Helm: Abus Airbreaker

Bril: Uvex Sportstyle 706 CV VM

Shirt: Isadore Mulholland Jersey

Broek: Isadore Climbers bibshorts

Sokken: Isadore Climbers Mulholland Socks

Schoenen: Mavic Allroad Pro

Gerelateerde artikels

NEW IN!

T-SHIRT

FIRE 4 YR RIDE