100% Getest: Canyon Dude CF 8.0

Breedtegraad en zwaartekracht

‘Zo licht mogelijk’ is in fatbikeland een heel relatief begrip want met het 1.550 gram wegende frame als basis geeft Canyon voor de Dude CF 8.0 een rijklaar gewicht van 13,1 kilo op. Zowel de vorkpoten als de balhoofdpijp van de Rude voorvork zijn van carbon gemaakt. Het frame is heel erg sloping, de aluminium zadelpen wordt met een externe klem met hendel in het frame vergrendeld en er zijn kabelgoten voor een voorderailleurkabel en een nok voor de plaatsing van een voorderailleur voorzien. De remleidingen lopen wel nog buiten de vork en het frame, de remklauwen worden op post mount nokken gemonteerd.

Mooi systeem om te voorkomen dat bij een crash het stuur in de bovenbuis van het frame slaat. En handig omkeerbare achterpatten om te kiezen tussen 4,8 en 4″ banden.

Zwarte sneeuw?

Zo’n fatbikeframe is toch flink anders qua geometrie dan een 29” mountainbike, simpelweg omdat je met 26” wielen en moddervette banden op weg moet. De vorkpoten voor en achter moeten heel breed uit mekaar om de standaard gemonteerde Schwalbe Jumbo Jim banden van 4,8” breedte vlot te laten passeren. Om u een idee te geven van hoe breed een 4,8” band precies is, we hebben het over 12,2 cm. De Dude wordt standaard met die extreem brede banden geleverd omdat hij vooral in Scandinavië populair is en daar rij je met die megabrede sloffen het vlotst over de zachte sneeuw. Wil je met de bij ons populairder 4” banden rijden (goed 10 cm breed), dan kan je de achtertrein van de Dude CF 8.0 daaraan aanpassen. Door de patten los te schroeven, om te keren en andersom in de achtertrein in te bouwen kan je de fiets achteraan een pak korter maken om met de 4” banden te rijden. Uiteraard moet je dan ook de remklauw verplaatsen en de derailleur bijregelen. Dat alle ‘overbodige nokken’ afgedekt worden met rubbertjes is wel zo netjes. Nog een mooi detail is de onder de stuurpen gemonteerde ring die voorkomt dat bij een valpartij het stuur van de fiets in de bovenbuis slaat en daar voor schade zorgt.

Sram en Shimano in the mix

Voor de afmontage van de Dude CF 8.0 kiest Canyon voor een mix van Sram en Shimano. De Sram NX Eagle achterderailleur loopt over een 11-50 cassette, vooraan loopt de Sram NX Eagle 12-speed ketting over een Truvativ Stylo 6K Fat 5 Eagle crankstel met 30 tandjes. De remmen komen dan weer van bij Shimano want het gaat om de populaire BR-MT200 set. Hoe lomp je ook schakelt, de Sram NX Eagle achterderailleur laat zich op geen fout betrappen en de zware veer in de clutch derailleur houdt de ketting stabiel op het enkel kettingblad. De remmen leveren prima werk, maar eens je met een fatbike gereden hebt besef je pas hoe essentieel de breedte van een band is in het hele remmenverhaal. Met de gigantische footprint van de band heb je een enorm oppervlak om je fiets op te vertragen. Gaat een smal racefietsbandje al snel aan het slippen als je stevig in de remmen knijpt, dan bijten de noppen van de brede fatbike banden zich in de bodem vast om de fiets te vertragen. Tamelijk indrukwekkend.

Enkel kettingblad uit Sram-huis, schijfremmen van bij Shimano.

Doe maar lomp

Uiteraard valt fatbiken amper te vergelijken met een ‘normale’ mountainbike besturen. Om het zware voorwiel van richting te doen veranderen moet je flink wat druk op het stuur uitoefenen en om een dergelijke zware fiets op tempo te krijgen moet je stevig op de pedalen rammen. En hoewel het carbon frame beslist geen slap elastiek is dat tussen de twee wielen hangt te zwabberen, zit er de hele tijd veel leven in de fiets en daarvoor moet je -opnieuw- naar de banden kijken. De bandenspanning is op een fatbike essentieel. Bij meer dan 800 gram in de banden stuiter je op oneffen paden alle kanten op en rammelen de vullingen uit je kiezen. Laat je de bandenspanning tot vijf- à zeshonderd gram dalen, dan wordt de fiets een pak comfortabeler en krijg je een veelvoud aan grip. Keerzijde van de medaille is dat de rolweerstand stijgt en de band wat op de velg begint te leven waardoor je het ‘levendige’ gevoel van de fiets krijgt. En als in sommige gevallen een heel klein beetje hoogteslag in de band begint te interfereren met je trapfrequentie, dan lijkt het alsof je met een schommelpaard op weg bent. Lachen geblazen…

Wat de grip van fatbike banden in de modder betreft, laat je daarover niks wijsmaken. Met de lage druk en de grote footprint van de band ‘zweef’ je weliswaar over de modder, tegelijk zijn de noppen niet hoog genoeg (zeker de schoudernoppen zijn te laag) om de fiets stabiel te houden. Het voelt dan ook een beetje aan als schaatsen voor beginners: je zet ongeveer een rijlijn uit en ziet daarna wel waar je uitkomt. Op singletracks in het bos is het dan weer leuk dat je op een fatbike zoveel druk kunt zetten, simpelweg omdat de dikke banden zoveel vergeven. De boomwortels in de Drenthse bossen waar ik vorig jaar op mijn crossfiets hulpeloos overheen stuiterde heb ik dit jaar niet gevoeld. Moest ik vorig jaar met de crosser als op eitjes rijden, dan was ‘doe maar lomp’ het devies op de fatbike.

Omdat ik me verwachtte aan een modderige Drenthe 200, haalde ik een SKS Fatboard Set spatborden in huis (44,99 euro). De twee spatborden komen uit dezelfde mal, zijn dus allebei 480 mm lang en lijken door hun breedte meer op roeispanen dan op spatborden. Het achterspatbord bevestig je snel en stabiel om de zadelpen met het SKS Quick-Release systeem, de voorspatbord moet je met klittenband om de onderbuis van de fiets bevestigen. Allebei bieden ze heel veel bescherming tegen de massa bagger die een fatbike meeneemt en opgooit, enkel de voeten blijven nog wat modder vangen. Heb je dat liever niet, dan monteer je het voorspatbord wat lager op de onderbuis al loop je dan weer het risico dat je alsnog wat modder in je gezicht krijgt. De beide spatborden behandelde ik voor Drenthe 200 (samen met de volledige fiets trouwens) met een Shine Protect wax van Aktiv-8. Hoe gladder de kunststof staat, hoe minder modder er aan vasthecht en dat zijn allemaal kilo’s die je niet hoeft mee te zeulen.

Links de Canyon Dude CF 8.0 in standaard trim, rechts na de ombouw voor Drenthe 200. Dat zijn best twee verschillende fietsen.

Effe liggen

Omdat ik het mijn schouders, rug en ellebogen niet wou aandoen om meer dan tien uur in dezelfde houding te fietsen, monteerde ik centraal op het stuur een set Zirbelaci opzetstuurtjes. Ultra handig om eens van fietshouding te wisselen en op lange rechte stukken kan je een stuk platter op de fiets liggen. Dat verkleint niet alleen je frontaal oppervlak met minder luchtweerstand tot gevolg, het stelt je ook in staat om de quadriceps efficiënter aan het werk te zetten. Om te voorkomen dat mijn polsen al snel ‘dood’ zouden aanvoelen als ik lange tijd op de Zirbelaci’s rij, wikkelde ik wat isolatiemateriaal om verwarmingsbuizen te isoleren rond het stuur. Knutselwerk dus…

Best een indrukwekkende cockpit, met lampen, beugeltjes en navigatie.

Problematisch aan de Zirbelaci’s is wel dat ze een flink stuk van het stuur innemen en dat daar nog wel wat materiaal gemonteerd moest worden. De Bryton Rider 450 fietscomputer/navigatietoestel vond zijn plaats boven de stuurpen, met dank aan een HideMyBell Insider. De houder voor de BBB verlichting verhuisde naar de linkerkant van het stuur. De ochtenduren van Drenthe 200 reed ik net als vorig jaar met een BBB Scope 1300 lamp (oud model, inmiddels vervangen door de Scope 1500) waarvan de batterij op de bovenbuis van de fiets werd gemonteerd. Voor het avondgedeelte van de rit had ik nog een BBB Sniper (niet meer in het gamma) bij en een BBB Swat als extra noodverlichting. Handig aan de drie lampen is dat ze allemaal op dezelfde stuurbeugel passen.

Bekijk hier alle details van de Canyon Dude CF 8.0.

Hier vind je de SKS Fat Boards.

En hier de Schwalbe Jumbo Jim banden.

Benieuwd naar het sfeerverslag van Drenthe 200? Dat lees je hier.

Outfit check

Helm: Btwin Aerofit 900 Bril: Scott Leap Jacket: RH+ Flash Lange broek: RH+ Reflex Handschoenen: GripGrab Raptor Windproof Lightweight Full Finger Glove Schoenen: Gaerne Carbon G. Sincro