Deel dit artikel:

100% Getest: Canyon Grail AL 7.0 SL

Verende voorvorken, dropper posts, omkeerbare bussen in de vorkpoten, dubbele sturen met een zwevende bovenkant, naar beneden geknikte liggende achtervorken, demping in de achtertrein en bizarre frameconstructies waarbij de staande achtervork niet meer aan de zitbuis is gelinkt: je komt wat tegen in de gravelscene. In de zoektocht naar beter, lichter, sneller en comfortabeler draaien de productontwikkelaars elke steen twee keer om zodat een mens zich zou gaan afvragen wat er verkeerd is met 'normaal'. Helemaal niks, zo blijkt na de test van de Canyon Grail AL 7.0 SL.

Uiteraard ben ik als techneut van het zuiverste water geïnteresseerd in elke nieuwe ontwikkeling op technisch gebied. Maar finaal ben ik ook een verschrikkelijk pragmatisch ingestelde mens: als een nieuwe ontwikkeling met veel hocuspocus en andere abracadabra in de praktijk niet functioneert zoals het hoort, dan krijg ik daar verschrikkelijk veel jeuk van. “In der Beschränkung zeigt sich der Meister”, is ongetwijfeld de bekendste stelling van Goethe en de Canyon Grail AL 7.0 SL is de perfecte invulling van die filosofie.

Folie. Geen folietjes.

Wat de kleuren betreft heb je voor de Grail AL 7.0 SL keuze uit gepolijst aluminium (geen lakschade mogelijk!) en een sober legergroen dat de Grail als vanzelf een wat avontuurlijk karakter geeft. De lasnaden van het 6061 aluminium frame zijn nog redelijk bruut, het mini driehoekje dat de ruimte tussen bovenbuis en zitbuis opvult is een leuk visueel extraatje want het zorgt voor een mooie lijn met de ranke staande achtervork. De kabels worden door een soort van ‘valse bodem’ in de onderbuis geleid en lopen vanaf de bracketschaal extern verder naar achter. De bevestigingsnok voor de voorderailleur is jammer genoeg niet afgedicht, het gat voor de doorvoer van de voorderailleurkabel in de onderbuis gelukkig wel. Het aluminium kader wordt gekoppeld aan een carbon voorvork met kaarsrechte poten en zowel voor als achter past een 12 mm steekas in het frame. Met 40 mm banden in het frame blijft er voor en achter nog voldoende ruimte over, de aluminium zadelpen wordt met een klassieke externe klem in de zitbuis gefixeerd en blijft daar ook op pokdalig wegdek perfect zitten. De liggende achtervork is met een stevige sticker beschermd tegen lakschade van een klapperende ketting en ook tussen de achterderailleurkabel en de onderkant van de liggende achtervork zit een stuk heldere beschermfolie om elke kras te voorkomen. Voor en achter vind je nokken om spatborden en bagagedragers te monteren, onder de onderbuis zit vlak voor het bracket een derde stel nokken voor een extra bidonhouder. Simpel en goed: voilà.

Slimme aandrijving

Voor 1.499 euro koop je deze fiets met een Shimano 105 aandrijving met compact crankstel. Een prima keuze voor wie de gravelbike ook veel op de weg wil inzetten want dan heb je een massa versnellingen tussen 50 x 11 en 34 x 34 achter de hand. Heb je honderd euro extra in je porfefeuille zitten, dan kan je voor 1.599 euro de SL-versie van de Grail AL kopen, de fiets zoals Grinta! hem testte. Je bespaart gewicht omdat de Grail AL 7.0 SL aangekleed wordt met een Sram Rival 1x aandrijving en door de voorderailleur en het binnenblad overboord te gooien slankt een fiets gevoelig af. Canyon monteert een Sram Rival crankstel met 42T enkel kettingblad, achteraan zit een 11-speed cassette op een XD cassettebody. Die laatste opende de deur naar het gebruik van een 10-42 cassette zodat je bijna het bereik van een klassieke 50/34 en 11-34 setup benadert. 42×42 is immers even klein als 34×34, 42×10 is slechts een fractie kleiner dan 50×11. Slim gezien, Canyon. Of anders gezegd: simpel en goed.

Door de eenvoudige opbouw van de fiets, de afwezigheid van alle mogelijke nutteloze rommel en een doordacht gekozen aandrijving klokt de fiets compleet af op 9,15 kilogram. Ik zie het weinig gravelbikes van 1.599 euro de Canyon Grail AL 7.0 SL nadoen. Rond de tubeless ready DT Swiss C1850 wielen legt Canyon een stel evenzo tubeless ready Schwalbe G-One bandjes in 40 mm breedte, het zadel is een Selle Italia X3 exemplaar en in de korte Canyon V13 stuurpen zit een heel breed Canyon HB50 aluminium stuur met flink wat flare.

Een normaal stuur, banden met een bruikbaar profiel en een heel doordachte versnellingskeuze: veel ingewikkelder hoeft het niet te zijn.

Lichte fiets, zware veer

Het oogt allemaal redelijk low profile, maar meer heb je echt niet nodig om een belachelijk goede fiets te bouwen. Vanaf de eerste meter is het dolle pret aan het stuur van de Grail AL 7.0 SL die mij meteen inpakt met zijn efficiëntie in al zijn eenvoud. Door de vrij korte bovenbuis en heel korte stuurpen is de zithouding kort en compact, de wielbasis is echter wat langer waardoor een stabiele fiets ontstaat. Dankzij het lage gewicht en de zijdelingse stijfheid van het frame komt de Grail AL bijzonder kwiek op tempo en eventjes herlanceren na een bocht vergt verbazingwekkend weinig energie. Zowel op de weg als op het onverhard kom je met de 1x aandrijving en de heel ruim gespreide cassette nooit in de problemen en de 40 mm banden bieden een massa grip. Aan de zware veer in de achterderailleur en de wel heel directe schakelacties moet je wennen, het voordeel van die bijzonder sterke veer is el dat de ketting ook op de ruigste afdalingen muurvast op zijn plaats blijft liggen en dat de ketting nooit tegen de liggende achtervork aan slaat.

Bergaf kan je trouwens verdraaid vlot met de Grail uit de voeten want het brede stuur geeft veel hefboom om te sturen, het dik stuurlint loopt met veel trillingen weg en de 40 mm brede banden kunnen best wel wat hebben. Zet ze voor alle zekerheid wel tubeless want de Schwalbes gooien op vlak van lekbestendigheid geen al te hoge ogen. De brede banden helpen trouwens in de strijd tegen de trillingen want het aluminium frame is op zich niet het comfortabelste van de planeet. Maar gekoppeld aan brede en soepele banden is het beslist ook geen bottenbreker. De Sram Rival rem/schakelgrepen zijn nog altijd een beetje lomp en de remmen zelf zijn qua remkracht en dosering niet de allerbeste die je kunt vinden. Ze kwijten zich echter zonder veel morren van hun taak. Het Selle Italia X3 zadel is niet mijn favoriet, al wil dat niet zeggen dat jij er slecht zal op zitten want een de keuze voor een zadel is uiterst persoonlijk.

Conclusie

Voor veel mensen zal de Canyon Grail AL 7.0 SL buiten hun interessegebied vallen omdat de X-factor van deze fiets nogal klein is. De Grail AL 7.0 SL is één en al functionaliteit aan een messcherpe prijs en precies daarom ben ik er zo dol op. Dit is eenvoud in zijn puurste vorm en het werkt! Vandaar dat de Canyon AL 7.0 SL een absolute ‘no-brainer’ is. Hij kost niet veel, is bijzonder allround inzetbaar en laat zich heel vrolijk berijden. De kans dat er wat aan fout gaat is miniem en loop je tijdens je passage in de Kalahariwoestijn dan toch tegen een mechanisch probleem aan, dan is de fiets zo eenvoudig qua opbouw dat je het euvel met wat ‘bush-mekaniek’ kunt herstellen. Logisch dat Canyon amper kan voldoen aan de vraag naar deze fiets want commuters/gravelrijders/avonturiers die deze fiets niet overwegen moeten toch eens naar hun bovenkamer laten kijken…

De details van de fiets vind je op de site van Canyon.

Gerelateerde artikels

NEW IN!

T-SHIRT

FIRE 4 YR RIDE