Getest: Pirelli PZero banden

Pirelli is een naam die staat als een huis. Opgericht in 1872 en anno 2017 enige bandenleverancier in het mondiale circus van de Formule 1-racerij, enige bandenmaker in het Superbike-kampioenschap en marktleider als het aankomt op schoeisel voor de premium automerken van deze wereld. En dan heb je ook nog die begeerde Pirelli-kalender, een jaarlijkse lofzang op de échte schoonheden van dit bestaan. In een verleden ver voor mijn eigen verleden was Pirelli al eens actief in de fietsbanden, maar daar weet ik dus niets van. Waar het Pirelli nu om gaat, is om marktleider te worden in álle high-end segmenten van de rubbermarkt, dus naast de auto’s en de motoren willen de Milanezen nu ook de fietsen inrekenen tot de Pirelli-familie.

SmartNet Silica
De naam die men daarvoor heeft gekozen, PZero, stamt rechtstreeks van de autoafdeling, waar PZero ook de top-of-the-line modellen aanduidt. Vanzelfsprekend komt een nieuwkomer niet binnen als high-end band zonder dat er een bijzondere specialiteit aan gekoppeld is. Bij de PZero is dat het gepatenteerde SmartNet Silica, een geavanceerd molecuul dat door zijn langwerpige structuur zelfrichtend is en daarmee de consistentie en de elasticiteit van de band positief beïnvloedt. Vertaald naar real world omstandigheden betekent dat een verminderde warmteontwikkeling en een verlaagde rolweerstand. SmartNet Silica zorgt dankzij zijn neiging tot homogeniteit en goede binding met andere elementen ervoor dat alle 17 (!) ingrediënten van de PZero-compound netjes hechten, met prettige mechanische eigenschappen als resultaat. Eén van die resultaten is een prima chemische ‘binding’ met water. En goede natweergrip komt op een fiets natuurlijk niet ongelegen!

Zilver, rood en blauw
Pirelli is een naam met faam, waarachter een cultuur van knowhow, innovatie, R&D, testfaciliteiten en marktanalyse schuil gaat. Natuurlijk zette Pirelli die kennis in voor de terugkeer op de markt van fietsbanden. Twee jaar lang werd er ontwikkeld en getest, zowel in het lab als op de weg. Voor dat laatste werden er vier testrijders in dienst genomen, mannen die uitsluitend fietskilometers maakten op de drie verschillende modellen PZero waarmee Pirelli zijn comeback inzet. Daarvan gesproken: de PZero Velo (met zilveren logo’s) is de allround raceband in het gezelschap. Snelheid, wendbaarheid en grip zijn de sleutelwoorden. De PZero Velo TT (rode logo’s) is lichter en genereert nog meer snelheid, en de PZero Velo 4S (Vier seizoenen, blauwe logo’s) ten slotte is een band die je dankzij een hogere lekbestendigheid en nog betere grip in nat weer ook in de winter gerust om je velgen kunt laten zitten.

De juiste ronding
Over de vorm van de PZero is goed nagedacht. Met behulp van FEM (de eindige elementenmethode) zocht men naar de juiste ronding van de band, met als resultaat een reactieve band met zeer goede bochtengrip. En als we goed hebben gevoeld tijdens het testen, dan was die bandvorm inderdaad helemaal prima. We wilden natuurlijk niet de grens óver (en plat op de muil) maar we kropen er wel dicht naar toe, op de testbaan van Pirelli nabij airport Milaan Malpensa. Met de PZero kun je in ieder geval goed schuin de bocht door.

Het juiste profiel
De ingenieurs onderzochten verder ook het optimale profiel voor de banden. Ze leenden daarvoor kennis van hun motorsport-collega’s, te weten Functional Groove Design (FGD). Het groevenpatroon van twee van de drie PZero’s (de Velo TT is 100% slick) is geïnspireerd op dat van de SuperBike-band Diablo Supercorsa band. Invalshoek, diepte en onderlinge afstand van de groeven zijn allemaal nauwkeurig bepaald (en hebben ondanks hun bliksemflits-achtige voorkomen geen esthetische functie) om de optimale waterafvoer, grip, duurzaamheid en responsiviteit te kunnen garanderen.

Helder en logisch verhaal, behalve dan met betrekking tot de Velo TT, de ‘tijdritband’ van de drie, die beoogd wordt de snelste te zijn. Echter, een slick is aerodynamisch gezien de slechtst mogelijke optie, omdat de luchtstroom op een cilindervormige oppervlak eerder loslaat dan op een oppervlak met kleine verstorinkjes daarin (in dit geval de bliksemgroeven, daarbij blijft de lucht langer ‘aanliggen’). Eerder loslaten = meer turbulentie = meer luchtweerstand = niet fijn voor tijdrijders. Een en ander werd ons onlangs nog eens expliciet uit de doeken gedaan bij DT Swiss in de windtunnel. Ongetwijfeld is de Velo TT op andere vlakken wel de snelste van de drie (wat rolweerstand betreft bijvoorbeeld), maar het lijkt ons dat het nóg sneller kan.

In de praktijk
We maakten eerst een mooi tochtje van 50 km in de omgeving van Pirelli’s testcircuit, met wat glooiende heuveltjes erin en slecht asfalt te over. We stuurden de Titici testbike (een klein Italiaans merk) door zoveel mogelijk gaten om de PZero Velo’s op hun stevigheid te testen. Robuust zijn ze genoeg, die Velo’s, en vooral dat onthouden we van een stevige voormiddag testen op de nieuwe Pirelli’s. Op het autocircuit zelf kunnen we de bochtenvastheid op de proef stellen en zoals al gezegd: daar zit het zeer goed mee. Op een nat gesproeid gedeelte van het circuit, met scherpe bocht in een afdalinkje, speelden we met de maximum snelheid en het remvermogen, en hoewel het lastig is om expliciete beweringen te doen zonder fatsoenlijk vergelijkingsmateriaal: ook in de natweerprestaties van PZero Velo hebben we het volste vertrouwen.

De eerste indruk samenvattend: voor niet meer dan 198 gram is de PZero Velo een erg sterke band, met grote scherpebochtencapaciteiten en veel vertrouwen op natte ondergrond.

Het doel van Pirelli om de fietsbandenmarkt meteen op het hoogste niveau binnen te komen, lijkt technisch gesproken alvast geslaagd. Een succesvol commercieel vervolg moet een kwestie van tijd zijn, met de naam en de middelen waarover Pirelli beschikt. En rest assured dat deze eerste stap in de racefietserij de voorbode is van verdere stappen richting human powered tweewielers, lees: mtb’s, e-bikes, citybikes.