Getest: SIGMA SPORT Rox Gps 11.0

De Sigma Rox Gps 11.0 is klein en handzaam, maar dat betekent geenszins dat zijn computerkracht niet enorm is. Het kleinood is eerst en vooral een fietscomputer met gps-functie, maar je kunt er ook een vermogensmeter aan koppelen, of een smartphone. De Rox werkt samen met alle mogelijke vormen van elektronisch schakelen (Di2, EPS V3 en eTap) en hij ondersteunt onder meer Strava Live Segments, Trainingpeaks en 2Peak. Verwend als we tegenwoordig zijn vinden we hartslagmeter, cadansregistratie, aparte snelheidssensor en compatibiliteit met Bluetooth Smart en ANT+ eigenlijk al maar normaal, maar welbeschouwd is het allemaal best wel knap voor een ‘fietscomputer’.

Plug & play?
Bij een hedendaags elektronisch apparaat vinden we ook een hoog ‘plug & play’ gehalte normaal, maar toch komen we daarbij geregeld van een koude kermis thuis. De Sigma Rox 11.0 laat in die zin ook niet direct zijn vriendelijkste gezicht zien. We testten de Rox met z’n tweeën uit en we waren het erover eens dat de schikking van de bedieningsknoppen en het aantal ervan (vier) op zijn minst even wennen was. Zelf probeer ik elektronica altijd eerst uit zonder de handleiding te raadplegen. Kom je dan snel aan de slag, dan is het plug&play-gehalte in orde. De Rox scoorde bij mij niet goed, niet slecht, maar het was pas na bestudering van de handleiding plus een berg opzoekwerk op internet dat ik de computer leerde hanteren en vervolgens waarderen. Collega BdS was minder lovend over de aanvankelijke bediening en het daarop volgende leerproces.

Zoals gezegd was er aanvankelijk weerbarstigheid. Het apparaatje starten en een training registreren verloopt intuïtief genoeg, maar de gedane arbeid analyseren lukt niet direct. Hoe krijg je de data op de computer? In de gebruiksaanwijzing staat te lezen: ‘Hiervoor gewoon de Rox Gps 11.0 met het Data Center verbinden en de aanwijzingen van het Data Center opvolgen.’ Maar wat is ‘gewoon’, als je niet weet van een bestaan van een ‘Data Center’, waar dat Center te vinden is, of waar er iets over staat in de handleiding?

Het opsnorren van wat het ‘Data Center’ nu precies is tot en met het succesvol uploaden van mijn ritten op de Rox-gps kostte me 32 minuten. Data Center is de software van Sigma die je moet installeren op je computer om met de Rox Gps te kunnen werken. Sigma heeft ook een online opslagmogelijkheid, Sigma Cloud, maar aan de installatie van Data Center ontkom je niet. Het voordeel van geïnstalleerde software is dat je geen internet nodig hebt om bij je data te kunnen.

Er zijn meer onduidelijkheden. Uitvinden bijvoorbeeld hoe je de schermindeling van de Rox kunt aanpassen/personaliseren (via Sport Profielen, aanpassing enkel mogelijk via Data Center). Het kostte me ruim een uur zoekwerk. Ook het bijwerken van de firmware verliep niet een-twee-drie. Alles bij elkaar vergde het ons alles bij elkaar zowat een werkdag om de Rox helemaal werkend te krijgen (inclusief installatie en (opnieuw) koppelen van de cadans- en hartslagsensors, Gpsies.com bezoeken om gpx’en te zoeken, etc.) en om ermee te kunnen werken. Het zelf uploaden van gpx-routes naar het apparaatje en ze vervolgens rijden bleek dan weer een fluitje van een cent. Collega BdS meldt dienaangaande dat het voor hem een crime bleek om een route te creëren en te uploaden. Sigma Sport laat weten op de hoogte te zijn van de onvolkomenheden en werkt aan een betere handleiding. Men verwijst ook naar het eigen YouTube-kanaal, waar een toenemend aantal instructiefilmpjes op te vinden is.

Steeds meer waardering
Genoeg gemopperd nu, want eerlijk gezegd: heeft niet elk modern elektronicaproduct standaard een leercurve? Ook die nieuwste iPhone zal wel eens vervloekt worden omdat er het (on)nodige veranderd is aan de lay-out of de menustructuur. Hoe vaker ik de Rox gebruikte, hoe meer ik hem ging waarderen.

De Rox Gps 11.0 meet 74 mm bij 52 mm bij 22 mm. Het display heeft een oppervlakte van 35×30 mm. Klein genoeg als fietscomputer, groot genoeg om de nodige gegevens in één oogopslag te kunnen bevatten. Het apparaatje start snel op en vindt de gps-satellieten vrij rap, de batterijduur is buitengewoon goed en het aantal meetgegevens is zo compleet als je maar wilt. Om dat met een paar ‘exotische’ variabelen te illustreren: ‘gemiddelde stijgingssnelheid in automatische ronde’, ’10 sec gemiddeld vermogen’ of ‘normalized power in laatste ronde’. Allemaal voorhanden.

Bij aanvang van elke training moet je zelf de startknop induwen om te gaan registreren. De auto-pauzefunctie van de Rox Gps 11.0 werkt naar mijn smaak iets te gretig. Bij zeer lage snelheden (onder de 5 km/u), gebruikelijk bij trailrijden, bliept de Rox zich inactief, en seconden later weer actief. Bij een technische passage gaat dat zo dan een paar keer. Ik kwam het euvel bij een concurrerend merk ook al eens tegen en het ligt aan de gps-ontvanger binnenin. Aandachtspuntje voor de volgende iteratie van de Rox. Rijd je onafgebroken op een normale snelheid dan hoor je de Sigma niet, dan legt hij stilzwijgend verslag. Met prima nauwkeurigheid, getuige de routelijnen die heel precies over de paden en wegen lopen van de Open Street Maps waarop je de rit kunt terugkijken.

Met betrekking tot het narijden van (zelfgemaakte) routes: dat gaat als vanzelf. Gpx’en uploaden gaat heel gemakkelijk via Data Center en het menu van de Rox wijst zichzelf. Je moet het doen met een kruimelspoor op het scherm, maar over het algemeen zie je tijdig waar je af moet slaan. Enkel bij die technische trails wederom, als de mogelijke richtingen alle kanten oplopen en je je ogen vooral nodig hebt voor obstakels, rijd je wel eens tientallen meters te ver door voordat blijkt dat je van de trail af bent geraakt.

Conclusie
De Rox Gps 11.0 is duidelijk geen handig apparaat voor recreatieve fietsers, maar wel voor wedstrijdgerichte atleten die nood hebben aan alle mogelijke trainingsdata. Die krijg je namelijk te over met de Rox. Het leren werken met deze handzame gps vergt enige uren intensieve aandacht maar Sigma werkt eraan om daarin verandering te brengen. Ben je eenmaal vertrouwd met de knoppen, de functies en de software, dan wordt de Rox een handzaam computertje met een hoge autonomie. Een betrouwbaar apparaat ook, waarmee ik na vier maanden intensief gebruik mijn draai heb gevonden en dat nu op de autopilot meegaat op elke rit.