NIEUW: Cannondale SystemSix. Terugkeer van de referentie?

De SystemSix HiMod in Ultegra Di2 versie.

“Hé ouwe, heb je al gezien dat de modelnaam SystemSix terugkeert?”, mailde ik mijn Nederlandse makker een week of twee geleden toen ik op de planning van de perspresentatie ergens in een hoekje de naam ‘SystemSix’ zag opduiken. (Fabrikanten houden journalisten heel vaak in het ongewisse over welke fiets ze precies gaan presenteren.) Met de SystemSix maakte Cannondale in 2007 het bruggetje tussen de jammerlijk slappe Six13 en de SuperSix full carbon racer die in 2009 zou volgen. En die SystemSix was een wel heel aparte creatie met een carbon hoofdframe met massieve balhoofdpartij en zowaar een aluminium achterframe. Het resultaat was evenwel een ongelooflijk stijve fiets die als de bliksem accelereerde en scherper stuurde dan een chirurg snijden kan.

Disc only. En dat soort fietsen zullen we in de toekomst steeds vaker aantreffen.

Als de ‘oude’ SystemSix één zaak he-le-maal niet was, dan was het wel aerodynamisch. Elf jaar geleden was aero nog helemaal geen thema voor klassieke racefietsen, ‘stiffness-to-weight’ was toen nog waar het om draaide. Vandaar mijn verbazing dat Cannondale de modelnaam SystemSix weer van onder het stof haalde, vooral omdat ik de renners van het Cannondale – Education First team al het hele voorjaar op een nieuwe aeroracer zag rond stuiven, Sep Vanmarcke incluis. “Je kan niet eeuwig nieuwe namen blijven bedenken voor fietsen. En als je weet hoeveel ellende we de voorbije decennia al hadden met nieuwe namen die dan toch al door een concurrent gepatenteerd bleken… Uiteindelijk bekt de naam SystemSix nog altijd goed én de vlag dekt nog steeds de lading want voor de ontwikkeling van de nieuwe fiets bleven we trouw aan de ‘six-point approach to design’. En als je na de middag met de SystemSix rijdt, zal je qua rijsensaties veel gelijkenissen ervaren met wat je aan het stuur van de eerste SystemSix voelde”, klinkt het bij de Cannondale-marketeers als ze in fietsbar La Fabrica in Girona het doek van over de nieuwe SystemSix halen. “Dezelfde rij-eigenschappen als de originele SystemSix?” Ze hebben mijn aandacht…

All you need is speed.

“Faster everywhere” is de slogan waarmee Cannondale de nieuwe SystemSix in de markt zet, waarmee de Amerikanen benadrukken dat ze een aeroracer bouwden die heel allround inzetbaar is. “Tot een helling van ongeveer zes procent is een SystemSix aeroracer sneller dan onze Super Six EVO omdat de luchtweerstand tot dan belangrijker is dan de combinatie van het gewicht van de fiets en het stijgingspercentage van de weg. Sprint je tweehonderd meter aan zestig kilometer per uur, dan win je met de SystemSix 7,2 meter vergeleken bij de Super Six EVO. En 7,2 meter, dat zijn vier fietslengtes. Ook in afdalingen én in het peloton profiteer je maximaal van de aero-eigenschappen van de SystemSix”, aldus product designer Nathan Barry die de SystemSix ontwikkelde op basis van CFD modellen en tests in de windtunnel.

Cannondale brengt zijn aero-accessoires onder het label KNOT op de markt. Knoop dat maar goed in je oren.

Moderne aerofietsen zien er allemaal nogal gelijkaardig uit, simpelweg omdat de inzichten rond aerodynamica overal dezelfde zijn en in gelijksoortige designs worden omgezet. Cannondale zou echter Cannondale niet zijn mocht het geen eigen accenten leggen. De SystemSix is er enkel voor schijfremmen en aangezien er geen klassieke remhoef meer op de voorvork moet, konden de poten lekker breed open worden gezet, in functie van de aerodynamica en bredere banden. De rib die vanuit de vorkpoten in de onderbuis overgaat is niet alleen een streling voor het oog, maar tegelijk een streling van de rijwind. Ontwikkeld voor gebruik met twee bidonhouders kan de drinkbus op de onderbuis in een hoge of lage positie worden geplaatst. De achtervork is laag aangezet, de bovenbuis vlak en de zitbuis heel massief van vorm. In de onderbuis zit een luikje voor de Di2 controle-unit. Wie voor een SystemSix met kabelbediende derailleurs kiest, ziet de derailleurkabels ter hoogte van dat luikje in de onderbuis verdwijnen. Voor wie zijn SystemSix frameset met Sram RED eTap wil afmonteren is er een vlak afdekplaatje beschikbaar. Net zoals voor de Lefty Ocho mountainbikevork ontwikkelde Cannondale voor de SystemSix een augmented reality app waarmee je de binnenkant van de fiets kunt bekijken om bijvoorbeeld de kabelrouting te checken. De app is ook handig als je artikelnummers moet opzoeken om reservespullen te bestellen.

Het KNOT System Bar koppelt de voordelen van een aerostuur aan het gebruiksgemak van een tweedelige combinatie van stuur en stuurpen.

Maximale integratie van onderdelen in functie van prestaties en aerodynamica is handig, al heeft dat natuurlijk ook zijn grenzen. En die worden bepaald door het gebruiksgemak. Vandaar dat steeds meer fietsfabrikanten afstappen van de geïntegreerde stuur/stuurpen units omdat die een aantal praktische nadelen hebben. Cannondale ontwikkelde voor de Synapse comfortracer al een SystemBar die evenwel (nog) niet op de productiemodellen terug te vinden is. De SystemSix heeft een carbon KNOT SystemBar stuur met vlakke aero bovenkant dat acht graden kan roteren in de aluminium KNOT SystemBar stuurpen. Je krijgt met andere woorden een cockpit die er heel clean uitziet, maar met de instelbaarheid van een klassieke combinatie van stuur en stuurpen. KNOT is trouwens het label waaronder Cannondale zijn aero-onderdelen en accessoires op de markt brengt (genoemd naar de maateenheid ‘knoop’ waarin de windsnelheid wordt uitgedrukt), vandaar de modelnaam ‘KNOT 64’ op de Hollowgram carbon wielen. Uiteraard met een 64 millimeter hoge, bolle velg en een uitzonderlijk breed velgbed. De carbon velg meet aan de buitenkant zomaar eventjes 32 mm en die extreme velgbreedte zorgt er voor dat een 23 mm bandje (standaard monteert Cannondale Vittoria Rubino Pro Speed rubbers in 23 mm) op de velg een bandbreedte van 26 mm aanneemt. Monteer je een 25 mm bandje dan valt hij eigenlijk als een 28 mm band. De wielen worden -uiteraard- met een steekas in het frame geklemd, al zijn ze bij Cannondale fan van het Speed Release systeem. Dat maakt aan de ene kant van de vork gebruik van schroefdraad en aan de andere kant van een uitvalpat. Het resultaat is dat je na vijf keer draaien en één welgemikte tik op de bovenkant van de band het wiel in je handen hebt, zonder dat je de steekas helemaal uit wiel en frame hoeft te halen.

Kost een vermogen(smeter)

De SystemSix staat vanaf september in de winkel en er komt meteen een ruim aanbod. Het Hi-Mod frame met KNOT 64 wielen is beschikbaar in een Dura-Ace Di2 afwerking en een Ultegra Di2 setup. De eerste kost 10.499 euro, de tweede is precies drieduizend euro goedkoper. Beide fietsen zijn voorzien van een Cannondale SI-crankstel met geïntegreerde Power2Max vermogensmeter die evenwel nog niet geactiveerd is. De eenmalige activatie kost je 490 euro. Het standaard SystemSix frame komt in twee afmontages: met Shimano Ultegra kost de fiets 3.999 euro en voor een complete bike met Dura-Ace betaal je 5.799 euro.

Een Odlo Ceramicool X-Light outfit is aangenaam als je bij 37° een racefiets mag testen.

Voor de tachtig kilometer lange testrit door het heuvelende hinterland van Girona krijg ik een SystemSix Hi-Mod met Ultegra Di2 aangeboden. Fraai fietsje, al vind ik de FSA kettingbladen een beetje goedkoop ogen op een fiets van 7.499 euro. In 56 cm weegt de fiets inclusief bidonhouders maar zonder pedalen 8,2 kilogram. Hoewel de zit met alle spacers onder het stuur al redelijk sportief is, mag de voorkant voor mij nog een tikkeltje lager omdat ik graag ‘diep’ zit. De ombouw blijkt kinderlijk eenvoudig want de spacers onder het balhoofd klikken gewoon open en de aerokap aan de onderkant van de stuurpen laat zich met één imbusje in een handomdraai verwijderen. Cannondale koos er trouwens voor om de kabels langs de balhoofdlagers te laten lopen in plaats van er door. Dat heeft zijn voordelen voor de mecanicien, nadeel is dat er aan beide zijden van de balhoofdbuis een stop zit waardoor je naar links en naar rechts slechts vijftig graden stuuruitslag hebt. Daar voel je tijdens een fietstocht niks van, alleen bij stapvoets manoeuvreren en rechtsomkeert maken moet je er rekening mee houden. Dat je het stuur geen negentig graden kunt draaien kan ook problemen opleveren als je de fiets in een krappe kofferbak wil transporteren.

Met de specifieke kleurstelling van het damesmodel zou je er een beetje een 3T Strada kunnen in zien…

Beslis je om zoals ik het stuur wat te laten zakken, pak dan ook de lengte van de kabels aan want anders dreigen ze een beetje te beginnen rammelen in de bovenbuis. Vanaf de eerste meter voelt de SystemSix snel aan, zoals een moderne aerofiets hoort aan te voelen dus. Door de vele oversized buizen en velgen wordt elk geluidje uitvergroot. Dat leidt tot een luid, inspirerend gezoef van de velgen en elke keer je een tand zwaarder schakelt word je op een luide ‘tàk’ getrakteerd die je aanzet om extra vermogen uit je kuiten te persen. Qua geometrie voelt de SystemSix als een echte koersfiets aan met een korte wielbasis en een heel direct stuurgedrag. Op hogere snelheden moet je wel rekening houden met de 64 mm hoge voorvelg en de remschijf die wel wat zijwind vangen. Het KNOT stuur ligt heerlijk in de hand: je stoot je polsen niet tegen de bovenkant van het stuur als je met de handen onder in de beugel een sprintje trekt en de vlakke bovenkant van het stuur is niet overdreven breed zodat je er nog vlotjes met je handen omheen kan. Het korte en brede Prologo Dimension zadel zit me als een zetel, vergelijkbaar met de andere korte en brede zadels (Specialized Power, Pro Stealth) waar ik met plezier mijn bips op neervlij. Met de stijfheid van het frame (identiek in alle framematen) is niks mis, enkel als ik hééél lomp naast de fiets ga hangen hoor ik de voorste remschijf tegen de blokjes aan lopen.

Smalle fiets voor brede kerels. En niet omgekeerd.

De combinatie van de brede velg met de smalle band is een set-up die om gewenning en wat experimenteerwerk vraagt. Visueel is het toch wel apart, je kijkt immers constant op een voorband die binnen de buitenmaat van de velg valt. Het doet mij een beetje denken aan mijn tijdritten van 25 jaar geleden. Toen reden we met 19 mm tubes die zo smal waren dat je links en rechts van de tube nog een stukje van het velgbed kon zien. En zo ziet de Rubino Pro Speed 23 er ook uit op de 32 mm brede KNOT 64 velg. Experimenteren met de bandenspanning zal aangewezen zijn want de 23 mm band valt op de velg weliswaar als een 26 mm band uit, als je er de bandenspanning van een 26 mm band op hanteert begint de band naar mijn gevoel iets te veel te rollen op de velg en verhoogt het risico op stootlek. Eén bar extra druk in de banden verhoogde de efficiëntie van de fiets en resulteerde in een stabielere SystemSix, al werd er onder journalisten en productontwikkelaars nog stevig over verder gediscussieerd. Maar aangezien de juiste bandenspanning van zo vele factoren afhangt (gewicht van de fietser, persoonlijke voorkeur, aard van het wegdek,…) moet je er vooral zelf mee experimenteren.

Met minder hoge velgen en een klassieke voorbouw ziet het ‘instapmodel’ er toch wat minder spectaculair uit.

Cannondale komt rijkelijk laat met zijn aeroracer op de proppen, al heeft dat voor de fabrikant én de klant wel als voordeel dat de fiets mee is met de jongste trends en een paar creatieve oplossingen vond voor de kinderziekten waar andere aeroracers mee kampten. Ontwikkeld in functie van snelheid ben je wel moreel verplicht om deze fiets inclusief high-end high-profile velgen te kopen en dan spreek je meteen over een investering van 5.799 euro of meer. Maar ach, op de bank brengt je geld toch niks op…