Test Basso Diamante: Dai, dai, dai!

Drie jaar terug stelde Basso de vernieuwde Diamante voor en konden we die fiets in primeur meenemen naar de Stelvio. Drie jaar later is de Diamante nog altijd een pareltje van Italiaans design en al helemaal in de ‘chrome/red’-kleurstelling waarop het Grinta! Granfondo Team rijdt. De rib die de voorvork typeert loopt mooi door in de balhoofdbuis om zich dan helemaal naar achter door te trekken, via de bovenbuis tot de staande achtervork. Voor de staande achtervork gebruikt Basso nog een wishbone constructie (vanaf de brug waar de montagenok voor de achterrem zit is de staande vork helemaal dicht getimmerd) en dat zie je steeds minder. De vorkkroon loopt mooi over in de onderbuis middels een aerostuk aan de achterkant van de vorkkroon, draai je het stuur een kwart slag, dan komt dat stuk van die vorkkroon wel naast de onderbuis te staan en dat ziet er een beetje vreemd uit. De massieve bracketpartij biedt plaats aan press-fit lagers, de balhoofdbuis is heel laag en de spacers onder de Basso stuurpen volgen de ovale vorm van de balhoofdbuis. De zadelpen is ook al een ovaal exemplaar dat dus nooit scheef in de zitbuis kan zitten, de zadelpen wordt met een externe klem en twee imbusbouten stevig op zijn plaats gehouden. Alle kabels lopen netjes door het frame dat van Torayca 1K high modulus carbonvezels is gemaakt.

De testfiets behoort aan Heer Uitgever toe en die heeft het frame afgewerkt met een Sram Red onderdelengroep met 52/36 mid-compact crankstel, mijn derrière mag ik neervlijen op een Selle San Marco Aspide SuperLeggera zadel terwijl mijn handen op zoek moeten naar een MicroTech Compact XL stuur. Waarbij ik me meteen afvraag wat het nu eigenlijk moet zijn: compact of XL? Voor de gelegenheid zitten er Ursus Miura C37 carbon clincher wielen in de fiets met om de velgen een stel Vredestein Fortezza TriComp bandjes van 23 mm breedte. Bredere banden zal je trouwens niet kunnen monteren want vooral de ruimte tussen de band en de remhoef op de staande achtervork is krap. Een ‘kleine 25er’ zal misschien nog net passen, maar voor het gros van de 25 mm banden zal er tussen de staande achtervorken geen plaats zijn. Met de Ursus Miura C37 wielen er in komt de fiets compleet op 6,9 kilogram, exclusief pedalen wel te verstaan.

De voorbije weken heb ik in de Dolomieten voornamelijk op comfort racefietsen gereden en dan is de overstap naar de Basso Diamante nogal een schok. Gewoon omdat de Diamante een volbloed racefiets is die geen compromissen sluit. Met de lage balhoofdbuis is de zithouding sportief diep en het frame voelt vanaf de eerste meters heel strak aan. Comfort stond niet bovenaan de prioriteitenlijst van de ingenieurs en dat voel je op Vlaamse wegen. De overgang tussen twee betonplaten wordt nogal droog aan je onderrug gegeven en een kasseistrook neem je zo snel als mogelijk, kwestie van over de kasseien te vliegen in plaats van te dokkeren. Mocht het frame een tikkeltje meer ruimte geven voor de banden, dan zou je met een 25 mm bandje en iets lagere druk het comfortniveau van de fiets al een heel eind kunnen opkrikken. De framebuizen –en dan vooral de onderbuis- zijn flink oversized zodat het minste kraakje of piepje van de aandrijving of een ietsiepietsie rammelende kabel wordt uitvergroot. De geïntegreerde Basso stuurpen met ovalen spacers er onder ziet er heel fraai uit, het balhoofdsysteem zelf is niet zo eenvoudig af te stellen.

Tot daar de minpuntjes. Want eens je de gewenningsperiode voorbij bent (en al helemaal als je van een comfortracer af komt), begint de lol. Je moet de Basso Diamante zijn temperament immers een beetje leren kennen en er je eigen gedrag op afstemmen. Simpel gezegd komt het hier op neer: de Diamante is een koersfiets die altijd en overal hard bereden wil worden. Neem je plaats op deze Basso, dan lijkt het alsof er een klein Italiaans duiveltje op je schouder komt zitten dat constant ‘Dai, dai, dai!’ in je oor brult. Voor wie nog nooit naar een wielerwedstrijd in Italië ging kijken: ‘Dai, dai, dai’ is de klassieke schreeuw waarmee supporters de renners aanmoedigen. Met het stijve frame zet de renner op de Basso al zijn energie in snelheid om en coureurs zijn nu eenmaal gewend aan de diepe zithouding. Sturen doet de Diamante heel direct en wel in die mate dat het bij een eerste kennismaking zelfs een beetje als nerveus kan overkomen.

Van kennismaken gesproken: de 1.400 euro kostende Ursus Miura C37 wielen vallen beslist niet door de mand. Met 860 gram voor het achterwiel en 670 gram voor het voorwiel is dit niet de lichtste wielset van de planeet, maar de 36 mm hoge velgen hebben weinig last van zijwind waardoor het voor een redelijke prijs ook een best allround inzetbaar stel wielen is. Om mee te koersen zijn de Ursus wielen sowieso stijf genoeg, daar valt niks op af te dingen. Waar je wel moet aan wennen is de heel luide ratel van het vrijwiel die dan nog eens stevig wordt uitvergroot door de grote framebuizen. De Fortezza TriComp bandjes rollen soepel, al moet je na een hele reeks comfortracers op 25 en 28 mm banden toch wennen aan het nerveuzere rijgedrag van een fiets op 23 mm rubbers. Het Selle San Marco Aspide SuperLeggera zadel is smal en hard, de centrale groef maakt op vlak van comfort gelukkig veel goed. Sram Red schakelt snel en trefzeker, wat de remmen betreft moet je toch een beetje wennen aan het specifieke karakter van remmen op carbon velgen. Want hoewel Ursus met verschillende ingrepen probeert om de warmte die vrijkomt bij het remmen snel te weg te voeren, is het remkarakter op een carbon velg nog altijd anders dan op een alu velg. Concreet: in het begin voelt het aangrijpen van de remblokjes wat sponziger aan waarna de grens tussen ‘remmen’ en ‘blokkeren’ iets minder gemakkelijk aan te voelen is.

Klinkt de modelnaam ‘Compact XL’ van het MicroTech stuur contradictorisch, dan kan ik ‘m na de testrit wel begrijpen. Het stuur is van een ronde aluminium buis gemaakt en heeft een heel rechte bovenkant waarna het stuur richting remgreeprubbers een hoek van negentig graden maakt. Vanaf de remgrepen naar beneden is stuurbocht gerond zoals de meeste compact sturen gerond zijn, maar dan met een net iets grotere drop waardoor de modelnaam ‘Compact XL’ terecht is. Het stuur ligt op alle mogelijke posities prima in de hand, alleen viel 40 cm center-center voor mij toch een tikkeltje te smal uit. Al is ook de breedte van een stuur een kwestie van geven en nemen. Met een breder stuur zal ik lopend op de pedalen harder aan het stuur kunnen trekken en meer vermogen kunnen ontwikkelen, keerzijde van de medaille is dat een breder stuur deze heel direct sturende fiets alleen maar nerveuzer zal maken.

Opgebouwd met een Shimano Ultegra onderdelengroep en MicroTech MCT 38 wielen begint de prijslijst van de Basso Diamante bij 5.150 euro. En het lijstje eindigt bijna dubbel zo duur bij de Diamante met Campagnolo Super Record EPS en carbon tubewielen van 10.520 euro. Weet dat je in alle gevallen een pure koersfiets koopt die je altijd en overal aanspoort om het beste van jezelf te geven. Liever op zondagnamiddag een kermiskoersje knallen dan er mee van terras naar terras flaneren.

Basso geeft GS Grinta!-leden trouwens een korting van 20% (frameset, inclusief stuur- en zadelpen) of 15% (op de complete fiets) op een custom zilvergrijze Diamante, de teamfiets van het Grinta! Granfondo Team. Alle info over deze actie krijg je bij info@cicli-basso.nl.