100% Getest: Eddy Merckx Strasbourg 71

Is het geen plaatje? En de omgeving mag er ook best zijn…

Ook al bleven frame en vork ongewijzigd, je zou in de nieuwe Strasbourg 71 zijn voorganger niet meer herkennen. Het carbon frame en de vork zitten in een zachtgroen kleedje en die kleur heeft zo’n hoge aaibaarheidsfactor dat ze wat mij betreft ook prima tot haar recht zou komen in een slaapkleedje voor dames. Het mat goud dat als accentkleur voor de merk- en modelnaam en de twee dwarse strepen is gebruikt, past perfect bij het pastelgroen. Twee aandachtspuntjes wat de lak betreft: ga na een poetsbeurt nog eens met een vod in ontvetter gedrenkt over de liggende achtervork, zo hou je dat zachte, matte groen netjes. En breng beschermende folie aan op de balhoofdbuis want vlak boven het punt waar de olieleiding de linker vorkpoot in duikt, schuurt de leiding bij elke beweging van het stuur langs de balhoofdbuis met krassen en lakschade tot gevolg.

Het frame heeft beslist een eigenheid, met een aparte mix van vloeiende en hoekige vormen. Vlak achter de tapse balhoofdbuis zijn zowel de bovenbuis als de onderbuis eerder hoekig van vorm, de bovenbuis wordt dan een stuk ranker en gaat met een sierlijke boog over in de staande achtervorken. Achter het press-fit bracket (een systeem waar de meeste fabrikanten ondertussen toch wel van terugkeren omwille van de ellende met gekraak en gedoe allerhande) lopen de forse liggende achtervorken eerst nagenoeg horizontaal om dan een lichte knik omhoog te maken naar de 12 mm steekas. De 27,2 mm zadelpen wordt met een klassieke zadelpenstrop in de zitbuis geklemd, de voor- en achtervorken zijn voorzien van nokken en ogen om spatborden te monteren en onder de onderbuis zit een koppel nokken om een derde bidonhouder te monteren: handig voor mannen die marathonwedstrijden rijden. Op de onderbuis kan je de bidon hoog, midden of laag monteren, de lage positie is voorzien om het gebruik van een frametas mogelijk te maken. Uiteraard lopen alle leidingen en kabels door het frame en de kettingvanger is niks meer dan een heel minimalistische, maar fraaie uitgevoerde en functionele bout die van bovenaf in de bracketschaal wordt geschroeft. Echt mooi gemaakt, waarvoor hulde.

Met een 750cc in de bidonhouder op de ‘medium’ positie op de onderbuis, blijft er ruimte genoeg voor een kleine frametas.

Afgewerkt met een Shimano Ultegra mechanische groep met hydraulische schijfremmen, een aluminium Deda 100 voorbouw en een stel Fulcrum Racing 7 DB wielen met daar omheen 36 mm brede Clement Xplor gravelbanden tikt de Strasbourg 71 af op een heel nette 8,7 kilogram. Daags nadat ik de fiets in ontvangst heb genomen, zet ik hem bij wijze van vuurdoop in voor een off-road toertocht van zeventig kilometer in Koekelare. Terwijl ik me ’s ochtends vroeg inschrijf, verzamelen zich al een paar materiaalfreaks rond de fiets en als ze lastige vragen stellen (“Ha, komt Eddy Merckx met een nieuwe gravelbike?”) dan resten me weinig andere opties dan er als een haas vandoor gaan. Ondanks het prima gewicht (8,7 kilogram is voor een gravelbike met schijfremmen echt niet verkeerd) is de Strasbourg 71 niet de meest flukse fiets van de planeet. De Merckx vraagt een paar pedaalslagen extra om op tempo te komen en op singeltracks in het bos moet ik alle zeilen bij zetten om mijn fietsmakker te volgen. Met de wat langere wielbasis en de hogere balhoofdbuis stuurt de Strasbourg 71 niet bliksemsnel en op oneffen terrein moet je rekening houden met het lage bracket, anders stoot je om de haverklap met je pedaal tegen de grond.

Hier is de Strasbourg 71 op zijn best: fietspaden die de naam fietspad eigenlijk niet meer waard zijn.

Op de lange verbindingsstroken is de Strasbourg 71 wel een plezier om mee te rijden. Eens op tempo dendert de fiets onverstoorbaar verder en de Shimano Ultegra aandrijving is heel efficiënt. Een 50/34 crankstel in combinatie met een 11-30 cassette is prima voor het pure gravelwerk, met de beladen fiets zal ik een paar dagen later op de steilste stukken in de Vogezen toch om een 34×34 aandrijving smeken. In de snelle afdalingen profiteer ik maximaal van de stabiliteit van de fiets want zelfs met een volle stuur- en zadeltas blijft de Merckx bij snelheden van zeventig kilometer per uur en meer perfect op zijn lijn. En met de hydraulische schijfremmen -gecombineerd met de 36 mm brede banden- heb je altijd het gevoel van alles onder controle te hebben.

Véél kleine nopjes op de Clement gravelbanden.

De Clement Xplor banden zijn met hun groot aantal lage noppen en het heel ronde profiel prima geschikt voor verharde wegen van ondermaatse kwaliteit en gravel. Op hobbelig terrein kom je echter een beetje in de problemen met de combinatie van de Clement banden en de Fulcrum wielen. De rubbers vallen immers nogal groot uit terwijl de buitendiameter van de velgen juist aan de kleine kant is. Dat zorgt er voor dat je de banden vrij hard moet oppompen om te voorkomen dat ze in een bocht van de velg af lopen en dat drukt het comfort en de grip een beetje. Over comfort gesproken: het Selle Italia XR zadel is vlak en hard, meteen de reden waarom ik het voor mijn driedaagse naar Straatsburg verving door een Selle Italia SP-01 zadel. Het dikke, rubberachtige stuurlint komt het comfort aan de voorkant van de fiets wel ten goede, de Shimano Ultegra rem/schakelhendels voor mechanische derailleurs en hydraulische remklauwen zijn nogal groot van vorm, al ben je daar heel snel aan gewend.

Belgian Cycling Factory plant van de carbon Strasbourg 71 drie versies: de fiets met Shimano Ultegra zoals ik die testte zal 3.999 euro kosten, even veel als de versie met Sram Force 1x aandrijving. De derde variant wordt met Sram Rival 1x afgemonteerd en zal voor 3.499 euro worden aangeboden. De drie fietsen worden begin oktober bij de dealers verwacht.

Zo zal de Eddy Merckx Strasbourg 71 er met Sram Rival 1x aandrijving uitzien.

Rest uiteraard de vraag voor wie deze fiets bedoeld is en of hij zijn 3.999 euro waard is. Zoek je een speelse gravelbike waarmee je ook aan droge off-road toertochten kan deelnemen, dan zal de Strasbourg 71 niet je beste keuze zijn. Ben je echter op zoek naar een fiets waarmee je gravel aan travel kunt linken, dan is de Strasbourg 71 wel elke euro waard. En met de nokken voor spatborden is de Merckx ook een fijne fiets voor woon-werk verkeer, maakt niet uit hoe ver je van je werkplek af woont. Want hoe langer je eigen adem, hoe liever de Eddy Merckx Strasbourg 71 het heeft.

Het volledige Eddy Merckx gamma vind je hier.

Het reisverhaal over onze driedaagse van Oudenaarde naar Straatsburg zit onder deze knop.

En de 100% getest stukjes van alle kleding en accessoires die we op de trip gebruikten vind je hier.