Deel dit artikel:

100% Getest: Trek Checkpoint SL6

Trek nodigde Grinta! vorig weekend uit naar Toscane om aan het stuur van de nagelnieuwe Checkpoint gravelbike de legendarische Strade Bianche te rijden. Een test tot het gaatje…

Gravel is hotter dan hot in de Verenigde Staten waar de verkoop van de mountainbike in sommige gebieden al voorbijgehold is door die van de gravelbike. Werk aan de winkel dus bij Trek dat met twee Domane comfortracefietsen in gravelmodus en een paar Boone en Crocket crossfietsen nog niet echt een vuist kon maken tegen het gravelgeweld van de verzamelde concurrentie. Trek besliste de zaken serieus aan te pakken en met de Checkpoint meteen een nieuwe familie van fietsen te presenteren. De nieuwe Checkpoint is reeds via de dealer beschikbaar in vier versies waarvan twee met een aluminium frame (ALR4 en ALR5) en twee met een carbon frame (SL5 en SL6). Van de ALR4, ALR5 en SL5 bestaan er ook damesversies.

Het IsoSpeed comfortverhogend systeem kennen we al van een pak Trek comfort racefietsen, crossfietsen en hardtail mountainbikes.

Trek is niet voor niets één van de grootste fietsfabrikanten ter wereld en het gamma is dan ook navenant. Logisch dus dat de Checkpoints een hoop technologie erfden die al in andere Trek racefietsen en mountainbikes werd gebruikt. Zo is de geometrie van de nieuwe Checkpoint gravelbikes gebaseerd op die van de Trek Boone carbon crossfietsen, al werd het bracket een tikkeltje verlaagd en de balhoofdbuis een ietsje opgetrokken. Bij de carbon Checkpoint modellen werd de liggende achtervork aan de aandrijfzijde naar beneden geknikt om de ruimte voor de achterband groot genoeg te houden zonder dat de ruimte voor het crankstel daaronder lijdt. 12 mm steekassen moeten voor extra stevigheid en stabiliteit zorgen, de remklauwen worden op flat mount nokken gemonteerd en de meeste kabels en leidingen lopen door het frame (alleen bij de aluminium modellen loopt de achterderailleurkabel nog een stukje buitenlangs). De IsoSpeed decoupler -bekend van een hele reeks Trek comfortracefietsen, crossers en hardtail mountainbikes- moet ook het comfort van de Checkpoint flink opkrikken. De ‘Stranglehold Dropout’ is dan weer een verschuifbare nok waarin de steekas van het achterwiel wordt gemonteerd. Door met die Stranglehold te werken kan je de achtertrein van de fiets wat korter maken om een levendiger rijgedrag te bekomen of je monteert het achterwiel wat verder naar achter in het frame met het oog op een maximale stabiliteit van de fiets. Dankzij de Stranglehold Dropout is de Checkpoint ook snel om te bouwen naar een singlespeed.

De Stranglehold verschuifbare pat waar de steekas in zit maakt de geometrie van de Checkpoint instelbaar en vereenvoudigt de ombouw naar een single speed bike.

Omwille van een hoop ellende op de luchthaven van Brussel (een halve centimeter sneeuw) arriveer ik met een dag vertraging pas op de vooravond van de Strade Bianche in Siena en de collega’s-journalisten hebben er al een drijfnatte en modderige rit van vijftig kilometer op zitten. Het enige wat ik op zaterdag nog kan doen is mijn pedalen monteren (ik heb toch voor SPD-pedalen gekozen, je weet nooit dat ik morgen de steile hellingen niet op kom en een stuk moet lopen, dat gaat altijd beter op schoenen met geprofileerde zolen), de zadelhoogte afstellen en het stuur naar mijn wens positioneren. Ik laat de spacers boven de stuurpen monteren om een zithouding te bekomen die toch sportief genoeg is om morgen 140 kilometer te knallen.

Comfortabel stuur op een fiets met een wat hogere balhoofdbuis.

In zijn zwarte jas ziet de Checkpoint SL6 er niet echt spectaculair uit, al kan je dat ook vanuit een andere invalshoek bekijken en er de term ’tijdloos’ op kleven. De onderbuis is vlak voor het bracket met een kunststof inzetstuk afgewerkt om het frame tegen steenslag te beschermen. Rond de Bontrager Paradigm Comp tubeless ready wielen voor schijfremmen liggen 35 mm brede Schwalbe G-One gravelbanden, in de voor- en achtervork is er ruimte voor banden tot 45 mm breedte.

Massa’s grip om te klimmen, te sturen en te remmen, maar op de weg gaan de 35 mm brede Schwalbe G-One met veel energie aan de haal.

Robuust gebouwd en van stevige wielen voorzien is de Trek Checkpoint SL6 (volgens Trek in maat 56 goed voor 8,94 kilogram zonder pedalen) een pure gravelbike die nergens voor terugdeinst en die eigenlijk niet gemaakt is voor de manier waarop ik de eerste vijftig kilometer van de Strade Bianche af jakker. Met mijn gunstig startnummer (502) kan ik lekker vooraan het pak starten, omringd door mannen die er van bij de start flink tegenaan gaan. Op de licht dalende en vlakke wegen haak ik mijn wagonnetje aan bij mannen die op vederlichte racefietsen met aerowielen en dunne bandjes rijden en dan moet je niet verwonderd zijn dat je aan het stuur van een gravelbike met 35 mm banden flink wat extra energie moet leveren om bij te blijven. De 11-34 cassette is in samenspel met het 50/34 compact crankstel duidelijk gekozen op een heel breed inzetbereik van de fiets waardoor de stappen tussen twee versnellingen soms wat groot uitvallen. Op de vlakke wegen kan ik mij goed in het peloton handhaven en met de bredere banden durf ik op de verraderlijke asfaltwegen (beetje nat, beetje droog) meer hellingshoek nemen dan de heren coureurs op hun dunne bandjes. Na een scherpe bocht moet ik wel meer inspanning doen om de Checkpoint terug op tempo te krijgen omdat de Paradigm Comp wielen en de Schwalbe G-One banden wat zwaarder uitvallen.

Op de gravelstroken fiets ik simpelweg sneller en met veel meer vertrouwen dan alle andere deelnemers. De grotere footprint van de banden zorgt bergop voor meer grip en bergaf voor meer stabiliteit en zekerheid zodat ik op de witte wegen de groep probleemloos kan bijhouden. Niet in het minst omdat de strade bianche vaak belachelijk steil omhoog lopen en dan komen een 34-tands binnenblaadje, een ruim gespreide cassette en een stel gripvolle banden prima van pas. Ik rij met de Checkpoint in de kortst mogelijke versie of anders gezegd: de naaf zit helemaal voorin de Stranglehold pat, al voel ik geen enkele drang om de wielbasis te verlengen want zowel op de weg als het gravel voelt de Checkpoint heel stabiel aan. Waarbij ik wel moet opmerken dat ik de GF Strade Bianche zonder bagage rij en dat wereldfietsers hun volgepakte fiets misschien wel nog wat stabieler zullen willen. Nog geruststellend op de strade bianche is dat de 35 mm brede banden veel minder lekgevoelig zijn dan de dunne racebandjes van de Italianen rond mij. En terwijl er om de haverklap deelnemers langs de kant van de weg staan om een band te wisselen, kan ik met de Schwalbes overal doorheen denderen. Het frame dempt de klappen heel efficiënt (de bandenspanning had voor het pure gravelwerk iets lager mogen zijn, maar in functie van de honderd kilometers op de weg pompte ik ze toch iets harder op) en het Bontrager Race Lite IsoZone stuur helpt het comfort -bij afwezigheid van een IsoSpeed decoupler op de balhoofdbuis- ook een eind vooruit. Het aluminium stuur heeft op de bovenkant rubber inzetstukken die de trillingen dempen. Met nog eens relatief dik en goed dempend stuurlint er omheen kreeg je een heel comfortabel stuur dat wel een grote diameter heeft en mensen met kleine handen minder goed kan liggen. Het Bontrager Montrose Comp zadel is een fijne, comfortabele plek om je derrière neer te planten.

Fijne zitbank voor het langere werk.

Steil bergop kan je op een pielverzetje naar boven en dat gaat de Checkpoint een pak beter af dan stroken vals plat die je op een pure racefiets op de grote plaat neemt. Dan heb je aan het stuur van de Checkpoint duidelijk meer energie nodig om de gravelbike op tempo te houden. Ga je op de trappers lopen, dan voelt het frame wel voldoende stijf aan, maar het zijn de wielen en banden die met te veel Watts aan de haal gaan. Loop je op de pedalen en leun je met je bovenlichaam voorover, dan schuur je met je knieën tegen de kabels die langs de balhoofdbuis lopen en dat is toch vervelend. Wat de kabelgeleiding betreft doe je er trouwens ook goed aan om de balhoofdbuis met wat heldere folie tegen de schurende kabels te beschermen.

Bergaf is de Checkpoint de stabiliteit zelve (je moet dus ook wat meer moeite doen om een bocht in te sturen) en de remkracht van de Shimano Ultegra hydraulische schijfremmen kan je maximaal benutten dankzij de bredere Schwalbe G-One banden. Mechanische Shimano Ultegra derailleurs werken doorgaans meer dan prima, op voorwaarde dat de schakelapparaten correct zijn afgesteld.

Hydraulische schijfremmen zijn een zegen op een gravelbike, zeker als je met wat bredere banden op weg bent.

3.799 euro voor een fiets is al een aardig bedrag en voor je zo’n pak centen op tafel legt, moet je vooral goed weten wat je met die fiets wil gaan doen. Uiteraard kan je er de Strade Bianche mee rijden, maar voornamelijk door het gewicht van de wielen en de banden zal je er geen top-tien uitslag mee rijden. Veel beter is het om de Checkpoint SL6 te gebruiken waar hij werkelijk voor bedoeld is: sportief toeren op alle mogelijke ondergronden en met alle mogelijke belastingen. Dan zal het pakket veel beter tot zijn recht komen en elke euro waard zijn.

Hoe sterk is de eenzame fietser? Sterker dan zijn fiets?

Het sfeerverslag van de Granfondo Strade Bianche lees je hier.

Hier vind je alle info over de Trek Checkpoint SL6.

Gerelateerde artikels

NEW IN!

T-SHIRT

FIRE 4 YR RIDE